1- مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر، ایرانشهر، ایران 2- کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری ومامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی نژاد یزد، یزد ، midwife_8686@yahoo.com 3- استادیار گروه زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر، ایرانشهر، ایران
چکیده: (2518 مشاهده)
مقدمه: خونریزی بعد از زایمان یکی از سه علت اصلی مرگ و میر مادران میباشد. آتونی مسئول 90-75 درصد موارد خونریزی بعد از زایمان است. اخیرا استفاده از ترانگزامیک اسید در کاهش خونریزی پس از زایمان توجه محققین را به خود جلب کرده است. ترانگزامیک اسید (TXA) مهار کننده فیرینولیز است و سالهاست که جهت کاهش خونریزی اعمال جراحی پیوند عروق کرونر، اسکولیز و همچنین جهت درمان متروراژی از آن استفاده میشود. معرفی بیمار: بیمار خانم 24 ساله، حاملگی دوم، با شکایت کاهش حرکات جنین و کاهش حجم مایع آمنیوتیک و سن حاملگی ترم، در بخش زایمان بستری گردید. جهت القای زایمان از شیاف میزوپروستول استفاده گردید. زایمان طبیعی با نوزاد 3100گرم و آپگار10/9 انجام گردید. بعد از خروج جفت، رحم شل و آتونیک بوده و خونریزی در حد شدید بود. کوراژ انجام گردید و رحم فاقد بقایا بوده است. جهت کنترل خونریزی از داروهای یوتروتونیک نظیر آمپول سنتوسینون، آمپول مترژن و میزوپروستول استفاده گردید، ماساژرحمی دو دستی انجام گردید اما مؤثر نبود و همچنان خونریزی فعال وجود داشت و رحم آتونیک بود، سپس از آمپول ترانگزامیک اسید جهت کنترل خونریزی استفاده گردید. 10 دقیقه بعد از تزریق IV آمپول ترانگزامیک اسید رحم کنتراکته و خونریزی بیمار نرمال گردید. نتیجه گیری: با توجه به مقرون به صرفه بودن داروهای ترانگزامیک اسید و عدم احتمال سوء استفاده از آنها جهت سقطهای غیرقانونی در مقایسه با پروستاگلاندین میتوان از آن در جهت کنترل خونریزی بعد از زایمان استفاده نمود.
Mirkazehi Z, Shekhi F, Khavari , F, Bamenimoghadam P. Case Report: A Report of Tranexamic Acid Ampoule Effect on Uterine Atony After Normal Vaginal Delivery. aumj 2021; 10 (2) :217-222 URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1337-fa.html
میرکازهی ریگی زهره، شیخی فیروزه، خاوری فریده، بامنی مقدم پریا. تأثیر آمپول ترانگزامیک اسید بر درمان آتونی مقاوم به عوامل یوتروتونیکها در زایمان طبیعی: گزارش موردی. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1400; 10 (2) :217-222