مسئول فنی بخش میکروبشناسی، آزمایشگاه دامپزشکی آتیه، شرکت دانش بنیان تامین آتیه سلامت البرز، البرز، ایران ، alm3370@gmail.com
چکیده: (1452 مشاهده)
زمینه و اهداف:سودوموناس آئروژینوزا مهمترین عامل عفونتهای مختلف بیمارستانی و ورم پستان در گاوهای شیری و ایجاد مقاومت آنتیبیوتیکی محسوب میشود. هدف این مطالعه تعیین مقاومت آنتیبیوتیکی باکتری سودوموناس آئروژینوزا و حضور ژنهایحدت در نمونههای انسانی و دامی بوده است. مواد و روش کار: در این تحقیق 102 سویه انسانی و دامی از سودوموناس آئروژینوزا مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی عوامل حدت باروش Multiplex PCR جهت تشخیص ژنهای اختصاصی استفاده شد. همچنین آزمایش دیسک دیفیوژن و E-test بر اساس روشCLSI با آنتیبیوتیکهای مختلف انجام گردید. یافتهها: نتایج آنتیبیوگرام جدایههای انسانی سودوموناس آئزوژینوزا نشان داد که بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتیبیوتیکهای آمپیسیلین و سفپیم (100 %)، و بیشترین میزان مقاومت در جدایههای دامی نسبت به آمپیسیلین (100%) وجود دارد. شیوع ژنoprI در 100 درصد جدایههای انسانی شناسایی و تمام نمونهها از نظر وجود ژن alg-D منفی بودند. برخلاف نمونههای انسانی، تمامی نمونههای دامی از نظر وجود اگزوآنزیم S منفی بوده و فقط اگزوآنزیم Y در 15جدایه (25%) شناسایی شد. در جدایههای انسانی اگزوآنزیم T از بیشترین فراوانی برخوردار بود. به گونه ای که 100% نمونهها از نظر این اگزوآنزیم مثبت بودند. بحث: شیوع بالای ژنهای حدت در بین ایزولههای انسانی و دامی و توجه به عملکرد این ژنها، شناسایی تاثیر بر بافتهای دامی و انسانی را ضروری میسازد. با توجه به بالا بودن میزان مقاومت آنتیبیوتیکی در سویههای دامی و انسانی، مصرف مناسب و به اندازه آنتی بیوتیکها میبایست رعایت گردد.
Mokhtari A, Zahraee Salehi T, Estabraghi E. Frequency of Exotoxin A, Exoenzyme, Alginate and PprI and PprL Virulence Genes in Animal and Human Pseudomonas Aeruginosa Isolates and Determination of Antibiotic Resistance Pattern. aumj 2021; 10 (1) :89-104 URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1254-fa.html
مختاری علیرضا، زهرایی صالحی تقی، استبرقی احسان. بررسی فراوانی ژنهای حدت اگزوتوکسین A، اگزوآنزیم، آلژینات و oprI وoprL در جدایههای سودوموناس آئروژینوزا دامی و انسانی و تعیین الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1399; 10 (1) :89-104