1- گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت اله آملی ، آمل ، مازندران، ایران 2- گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت اله آملی ، آمل ، مازندران، ایران ، rabi_izadiamoli@yahoo.com
چکیده: (3023 مشاهده)
سابقه و هدف:استافیلوکوک طلایی یکی از شایع ترین پاتوژنهایبیمارستانی با میزان مرگ و میر بالا است. عفونت استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین وابسته به بیوفیلم، یک نگرانی بزرگ بالینی در این دسته از بیماران همچنان باقی مانده است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی ژنهای اپرون icaABCD در جدایههای استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین تشکیل دهنده بیوفیلم بود. مواد و روشها: این مطالعه، بر روی 238 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس از نمونههای بالینی مختلف بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهدای محمود آباد از استان مازندران در سال 1396 انجام شد. آزمون حساسیت به متی سیلین با استفاده از روش دیسک دیفیوژن آگار با توجه به دستورالعمل های موسسه استانداردهای بالینی و آزمایشگاهی انجام شد. تمام جدایههای استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین، برای تشکیل فنوتیپی بیوفیلم و تعیین ژنهای icaABCD با استفاده از روش آگار قرمز کنگوCongo red agar)) و روش PCR مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافتهها: در این بررسی، 33 جدایه (38%)، توانایی تشکیل بیوفیلم را داشتند که8 جدایه (24/24%)،19 جدایه (57/57%) و 6 جدایه (19/18%) به ترتیب توانایی قوی، متوسط و ضعیف را نشان دادند. فراوانی ژنهای icaA، icaB، icaC و icaDبه ترتیب 8%، 9%، 10%و 20%بود. نتیجهگیری: مطالعه حاضر نشان داد، جدایههای بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین، توانایی تشکیل بیوفیلم را داشتند و هر چهار ژن icaA, icaB, icaC, icaD در این جدایهها مشاهده شد.