Naeimi S, Kaabi M, Ebadi A. Investigation of Serum Level and IL-13 Genetic Variations in Positions +2044 G/A and -1512A/C in Southern Iranian Patients with H. Pylori. aumj 2019; 8 (2) :116-125
URL:
http://aums.abzums.ac.ir/article-1-923-fa.html
نعیمی سیروس، کعبی مدیسا، عبادی امین. بررسی سطح سرمی و پلی مورفیسم های ژن اینتر لوکین 13 در موقعیتهای +2044 G/A، و-1512A/C در بیماران مبتلا به H.pylori. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1398; 8 (2) :116-125
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-923-fa.html
1- استادیار ژنتیک مولکولی، گروه ژنتیک ، دانشکده علوم پایه، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون، ایران ، naeimis@kau.ac.ir
2- کارشناس ارشد میکروب شناسی، گروه میکروب شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی،کازرون، ایران
3- استادیار شیمی، گروه شیمی، دانشکده علوم پایه ، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون، ایران
چکیده: (3396 مشاهده)
مقدمه: هلیکوباکتر پیلوری( H. pylori) یک باکتری گرم منفی است که در مخاط معده مستقر شده و باعث بیماریهای دستگاه گوارش فوقانی میشود. اینترلوکین 13، سایتوکاین ایمنی بازدارنده ای است که توسط تعدادی از سلولهای سیستم ایمنی ترشح میشود. ژن IL13 روی کروموزوم 5q,25bp قرار دارد. ژن این سایتو کاین در موقعیتهای ( -1512A/C , -+2044 G/A) دارای پلی مورفیسم میباشد که با میزان بیان این سایتوکاین در ارتباط میباشد.هدف از این تحقیق، بررسی سطح سرمی و پلی مورفیسمهای ژن IL13 در بیماران مبتلا به هلیکو باکتر پیلوری میباشد.
روش بررسی: در این تحقیق موردی شاهدی،DNA 150 نفر از بیماران مبتلا به هلیکو باکتر پیلوری را که توسط دکتر متخصص تشخیص داده شده از خون محیطی و با روش salting out جداسازی نموده و سپس به وسیله روش PCR -RFLP ، پلی مورفیسمهای ژن مذکور را ، بررسی نموده و نتایج را با نتایج حاصله از آزمایش 150 نفر از افراد سالم و با استفاده از تست مجذور کای(Chi square ) و با نرم افزار SPSS مقایسه گردید. برای بررسی سطح سرمی سایتوکاین اشاره شده، نسبت به تهیه سرم 40 نفر از افراد بیمار و 40 نفر از افراد کنترل اقدام نموده و سطح سرمی سایتو کاین اشاره شده را با استفاده از کیت الیزا، بررسی شد. .
نتایج: نتایج حاصله از این تحقیق نشان میدهد که در موقعیت2044A/G+، اختلاف معنی داری در ژنوتیپ ( 06/1-09/0 CI:، 32/0OR:)GA(P=0/005)و ( 08/1-52/0 CI:، 45/0OR:)GG(P=0/045) میان بیماران و گروه کنترل وجود دارد.این اختلاف در موقعیت 1512 A/C - ،مشاهده نشد . همچنین تفاوت معنی داری میان سطح سرمی این سایتوکاین و بیماری مشاهده نگردید( P>0/05 ).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر میرسد که ژنوتیپهای GG و GA در موقعیت 2044+ ژن اینتر لوکین13 ، افراد را نسبت به عفونت به باکتری هلیکو باکتر پیلوری مستعدتر مینماید.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/3/21 | پذیرش: 1398/3/21 | انتشار: 1398/3/21