دوره 6، شماره 4 - ( 8-1396 )
جلد 6 شماره 4 صفحات 240-227 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Soleimani N. Molecular Biology of Aminoglycoside and Relationship of Aminoglycoside Modifying Enzymes with Altering Resistance. aumj 2017; 6 (4) :227-240
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-675-fa.html
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-675-fa.html
سلیمانی ندا. بیولوژی مولکولی آمینوگلیکوزیدها و ارتباط ژن‌های آنزیم‌های تغییردهنده آمینوگلیکوزیدی با بروز مقاومت. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1396; 6 (4) :227-240
دکتری تخصصی باکتری شناسی پزشکی، گروه میکروبیولوژی و زیست فناوری میکروبی، دانشکده علوم و فناوری زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران ، N_soleimani@sbu.ac.ir
چکیده: (4493 مشاهده)
اهمیت بالینی آمینوگلیکوزیدها از آن جهت است که علیه طیف وسیعی از باکتریهای هوازی خصوصاً باکتریهای گرم منفی، بسیاری از استافیلوکوکها و برخی استرپتوکوکها مؤثر میباشند و بیشترین کاربرد را در درمان عفونتهای ناشی از باسیلهای گرم منفی هوازی و بیهوازی اختیاری نشان میدهند. ترکیب یک آمینوگلیکوزید با یک عامل ضد دیواره مانند بتالاکتام و یا گلیکوپپتیدها ایجاد اثر سینرژیستی روی ایزولههای حساس نموده و میتواند در درمان عفونتها مؤثر باشد. امروزه باکتری‌ها، مقاومت چندگانه‌ای را نسبت به برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها ازجمله آمینوگلیکوزیدها نشان میدهند. مقاومت اکتسابی به آمینوگلیکوزیدها هم در باکتریهای گرم منفی و هم در باکتریهای گرم مثبت گزارش‌شده است. سه مکانیسم مقاومت شامل تغییر در جایگاه ریبوزومی اتصال دارو، کاهش در نفوذپذیری دارو و غیر فعال‌سازی آنزیماتیک دارو، مسئول مقاومت به آمینوگلیکوزیدها میباشند. بنابراین، شناسایی مکانیسم مقاومت آن و یافتن گروه‌های عاملی جدید در کاهش مقاومت حائز اهمیت می‌باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
