دوره 13، شماره 4 - ( پاییز 1403 )
جلد 13 شماره 4 صفحات 289-276 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fallah N, Babaei A, Momeni Z. Antibacterial effects of Trigonella foenum-graceum L. and Kellusia odoratissima Mozaff versus 0.2% chlorhexidine on Streptococcus mutans count: An in vitro study. aumj 2024; 13 (4) :276-289
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1762-fa.html
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1762-fa.html
فلاح نفیسه، بابائی آزاده، مومنی زهرا. ارزیابی عصاره‌های شنبلیله و کرفس کوهی در مقایسه با کلرهگزیدین 0.2% بر شمار باکتری استرپتوکوک موتانس: یک مطالعه آزمایشگاهی. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1403; 13 (4) :276-289
نفیسه فلاح1 
، آزاده بابائی*2 ، زهرا مومنی2
، آزاده بابائی*2 ، زهرا مومنی2
1- عضو کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
2- استادیار گروه سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی، دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
2- استادیار گروه سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی، دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
چکیده: (362 مشاهده)
زمینه و هدف:پوسیدگی دندان، به دلیل شیوع فراوان و هزینه های بالا به عنوان یک مشکل سلامت دهان و دندان و همچنین، سلامت عمومی شناخته می شود که البته با انجام مداخلات زودهنگام می توان از ایجاد آن پیشگیری نمود. یکی از این مداخلات در جهت پیشگیری از پوسیدگی، استفاده از دهانشویه های آنتی میکروبیال می باشد. در این راستا، دهانشویه کلرهگزیدین به عنوان یک استاندارد طلایی است که در کنار خاصیت آنتی میکروبیال، دارای عوارض جانبی مانند تغییر حس چشایی، تغییر رنگ دندان ها و سوزش دهان می باشد. بنابراین، در این پژوهش با توجه به عوارض جانبی دهانشویه های شیمیایی، جایگزینی عصاره های گیاهی با آنها جهت پیشگیری از ایجاد پوسیدگی دندان مدنظر بوده است.
هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر آنتی میکروبیال عصاره‌های شنبلیله و کرفس کوهی در مقایسه با دهانشویه کلرهگزیدین 2/0% بر روی شمار باکتری استرپتوکوک موتانس بود.
مواد و روش‌ها:این مطالعه آزمایشگاهی شامل چهار مرحله بود. در مرحله اول عصاره‌های شنبلیله و کرفس کوهی تهیه گردید و دهانشویه کلرهگزیدین و آب مقطر به ترتیب به عنوان کنترل مثبت و کنترل منفی در نظر گرفته شدند. سپس در آزمایش Well Diffusion Agar قطر هاله تشکیل شده در غلظت 100000 ppm برای عصاره های مذکور و دهانشویه کلرهگزیدین ثبت شد. در مرحله بعد، MIC (حداقل غلظت مهارکنندگی) و MBC (حداقل غلظت کشندگی) عصاره ها و دهانشویه کلرهگزیدین تعیین گردید. در نهایت باکتری استرپتوکوک موتانس در محیط های کشت شمارش شدند. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS 26.0 تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: در آزمایش Well Diffusion Agar، قطر هاله عدم رشد باکتری در دهانشویه و عصاره‌های شنبلیله و کرفس کوهی برابر mm19، صفر و mm13 برآورد شد. مقادیر MIC برای این گروه‌ها به ترتیب برابر 6250، 100000< و 50000 ppm و مقادیر MBC آنها معادل 12500، 100000< و 100000 ppm برآورد شد. از نظر درصد کاهش شمار باکتری‌های زنده در گروه‌های مختلف در 30 دقیقه و 6 ساعت تفاوت‌های معنی‌داری وجود داشت (0.001p<). بیشترین اثر کاهش باکتری، در 30 دقیقه به ترتیب، در دهانشویه کلرهگزیدین، کرفس کوهی و شنبلیله و در 6 ساعت به ترتیب، در کرفس کوهی، دهانشویه کلرهگزیدین و شنبلیله ثبت گردید.
نتیجه‌گیری:در این مطالعه، عصاره برگ و دانه شنبلیله اثر ضد باکتریایی کم و عصاره کرفس کوهی اثر ضدباکتریایی قابل مقایسه ای با دهانشویه کلرهگزیدین برعلیه باکتری استرپتوکوک موتانس از خود نشان دادند.
هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر آنتی میکروبیال عصاره‌های شنبلیله و کرفس کوهی در مقایسه با دهانشویه کلرهگزیدین 2/0% بر روی شمار باکتری استرپتوکوک موتانس بود.
مواد و روش‌ها:این مطالعه آزمایشگاهی شامل چهار مرحله بود. در مرحله اول عصاره‌های شنبلیله و کرفس کوهی تهیه گردید و دهانشویه کلرهگزیدین و آب مقطر به ترتیب به عنوان کنترل مثبت و کنترل منفی در نظر گرفته شدند. سپس در آزمایش Well Diffusion Agar قطر هاله تشکیل شده در غلظت 100000 ppm برای عصاره های مذکور و دهانشویه کلرهگزیدین ثبت شد. در مرحله بعد، MIC (حداقل غلظت مهارکنندگی) و MBC (حداقل غلظت کشندگی) عصاره ها و دهانشویه کلرهگزیدین تعیین گردید. در نهایت باکتری استرپتوکوک موتانس در محیط های کشت شمارش شدند. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS 26.0 تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: در آزمایش Well Diffusion Agar، قطر هاله عدم رشد باکتری در دهانشویه و عصاره‌های شنبلیله و کرفس کوهی برابر mm19، صفر و mm13 برآورد شد. مقادیر MIC برای این گروه‌ها به ترتیب برابر 6250، 100000< و 50000 ppm و مقادیر MBC آنها معادل 12500، 100000< و 100000 ppm برآورد شد. از نظر درصد کاهش شمار باکتری‌های زنده در گروه‌های مختلف در 30 دقیقه و 6 ساعت تفاوت‌های معنی‌داری وجود داشت (0.001p<). بیشترین اثر کاهش باکتری، در 30 دقیقه به ترتیب، در دهانشویه کلرهگزیدین، کرفس کوهی و شنبلیله و در 6 ساعت به ترتیب، در کرفس کوهی، دهانشویه کلرهگزیدین و شنبلیله ثبت گردید.
نتیجه‌گیری:در این مطالعه، عصاره برگ و دانه شنبلیله اثر ضد باکتریایی کم و عصاره کرفس کوهی اثر ضدباکتریایی قابل مقایسه ای با دهانشویه کلرهگزیدین برعلیه باکتری استرپتوکوک موتانس از خود نشان دادند.
واژه‌های کلیدی: پوسیدگی دندان، کلرهگزیدین، باکتری اســترپتوکوک موتانــس، داروهای گیاهی، حداقل غلظت
بازدارنده
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
