دوره 10، شماره 4 - ( پاییز 1400 )
جلد 10 شماره 4 صفحات 482-475 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ahmadi Nejad S, Amini K. Molecular Identification of Integron and Sulfonamide Resistance Genes in the Proteus Mirabilisis Isolated from Urine Samples by Multiplex-PCR and Their Antibiotic Resistance Profile. aumj 2021; 10 (4) :475-482
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1432-fa.html
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1432-fa.html
احمدی نژاد شیما، امینی کیومرث. شناسایی مولکولی همزمان ژن های مقاومت سولفانامیدی و اینتگرون در پروتئوس میرابیلیس جدا شده از نمونه های ادراری به روش PCR چند گانه و الگوی مقاومت آنتی بیوتیک آن ها. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1400; 10 (4) :475-482
1- دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
2- دانشیار، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران ،dr_kumarss_amini@yahoo.com
2- دانشیار، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران ،
چکیده: (1581 مشاهده)
زمینه و هدف ها: پروتئوس میرابیلیس یکی از عوامل شایع در عفونت های مجرای ادراری (UTI) و گاهی باکتریمی می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر شناسایی مولکولی ژن های intI، intII و sul در سویه های پروتئوس میرابیلیس جدا شده از ادرار بوسیله Multiplex-PCR و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی این سویه‌ها می‌باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تعداد 292 نمونه ادرار از بیماران دارای عفونت ادراری بدست آمد. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش انتشار از ژل و مطابق دستورالعمل استاندارد آزمایشگاه و بالین (CLSI) بر روی محیط مولر هینتون آگار انجام شد. سپس multiplex-PCR برای شناسایی ژن های intI، intII و sul با استفاده از توالی های الیگونوکلئوتیدی ویژه انجام شد.
یافته ها: نتایج تست های روتین بیوشیمیایی و میکروبیولوژی نشان داد که از مجموع 292 نمونه ادرار تحت مطالعه، 60 نمونه پروتئوس میرابیلیس بدست آمد. بیشترین میزان حساسیت به آمیکاسین (100%) و جنتامایسین (3/98%) مشاهده شد. همچنین 10% سویه‌ها به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. نتایج آزمون مولکولی نشان داد که بیشترین و کمترین شیوع به ترتیب مربوط به ژن های intII وsul1 با پراکندگی 2/81% و 25% بود.
نتیجه گیری: با توجه به نقش اینتگرون در گسترش فاکتورهای مقاومتی و فراوانی مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های پروتئوس میرابیلیس، توجه به مدیریت صحیح در مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و اتخاذ تدابیر لازم در رعایت استانداردهای بهداشتی می‌تواند در جلوگیری از گسترش مقاومت موثر باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تعداد 292 نمونه ادرار از بیماران دارای عفونت ادراری بدست آمد. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش انتشار از ژل و مطابق دستورالعمل استاندارد آزمایشگاه و بالین (CLSI) بر روی محیط مولر هینتون آگار انجام شد. سپس multiplex-PCR برای شناسایی ژن های intI، intII و sul با استفاده از توالی های الیگونوکلئوتیدی ویژه انجام شد.
یافته ها: نتایج تست های روتین بیوشیمیایی و میکروبیولوژی نشان داد که از مجموع 292 نمونه ادرار تحت مطالعه، 60 نمونه پروتئوس میرابیلیس بدست آمد. بیشترین میزان حساسیت به آمیکاسین (100%) و جنتامایسین (3/98%) مشاهده شد. همچنین 10% سویه‌ها به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. نتایج آزمون مولکولی نشان داد که بیشترین و کمترین شیوع به ترتیب مربوط به ژن های intII وsul1 با پراکندگی 2/81% و 25% بود.
نتیجه گیری: با توجه به نقش اینتگرون در گسترش فاکتورهای مقاومتی و فراوانی مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های پروتئوس میرابیلیس، توجه به مدیریت صحیح در مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و اتخاذ تدابیر لازم در رعایت استانداردهای بهداشتی می‌تواند در جلوگیری از گسترش مقاومت موثر باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
