دوره 9، شماره 1 - ( 12-1398 )
جلد 9 شماره 1 صفحات 8-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Banagar R, Shareati M. Effect of Primidone on Liver Enzymes Levels and Hepatic Tissue Changes in Adult Male Rats. aumj 2020; 9 (1) :1-8
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1053-fa.html
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1053-fa.html
بناگر رقیه، شریعتی مهرداد. اثر پریمیدون بر سطوح آنزیم‌های کبدی و تغییرات بافت کبد در موش‌های صحرایی نر بالغ. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1398; 9 (1) :1-8
رقیه بناگر1 
، مهرداد شریعتی*2 
، مهرداد شریعتی*2
1- گروه زیست شناسی ، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون، ایران
2- گروه زیست شناسی ، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون، ایران ،mehrdadshariati@hotmail.com
2- گروه زیست شناسی ، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون، ایران ،
چکیده: (3350 مشاهده)
زمینه وهدف: پریمیدون داروی موثر در درمان صرع است. در این پژوهش تأثیر پریمیدون بر سطوح آنزیم‌های کبدی و تغییرات بافت کبد در موش‌های صحرایی نر بالغ مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: برای این منظور40 سر موش صحرایی نر با وزن تقریبی 200-180گرم به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل، گروه شاهد ، گروه های تجربی 1 و 2و 3 که به ترتیب mg/kg 20و40و60 پریمیدون به صورت دهانی یک روز در میان به مدت 42 روز دریافت می‌کردند. در پایان دوره آزمایش وزن بدن حیوانات اندازه گیری شد و سپس نمونه‌های خونی از قلب گرفته شد و سطوح آنزیم‌های کبدی AST,ALT,ALP,GGTاندازه گیری شدند. علاوه بر این تغییرات بافتی کبد بعد از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج با استفاده از آنالیزآماری T-test ANOVA, مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین وزن بدن در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل تغییر معنی داری نشان نداد. میانگین سطح سرمی آنزیم‌های آسپارتات آمینوترانسفراز( AST) ، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آلکالین فسفاتاز (ALP) وگاما گلوتامیل ترانس پپتیداز (GGT) ، در همه گروه‌های تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05). در همه گروه‌های تجربی دریافت کننده پریمیدون نکروز بافت کبد مشاهده گردید.
نتیجه گیری: داروی پریمیدون باعث افزایش سطح آنزیم‌های کبدی و نکروز بافت کبد می‌گردد.
مواد و روش ها: برای این منظور40 سر موش صحرایی نر با وزن تقریبی 200-180گرم به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه کنترل، گروه شاهد ، گروه های تجربی 1 و 2و 3 که به ترتیب mg/kg 20و40و60 پریمیدون به صورت دهانی یک روز در میان به مدت 42 روز دریافت می‌کردند. در پایان دوره آزمایش وزن بدن حیوانات اندازه گیری شد و سپس نمونه‌های خونی از قلب گرفته شد و سطوح آنزیم‌های کبدی AST,ALT,ALP,GGTاندازه گیری شدند. علاوه بر این تغییرات بافتی کبد بعد از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج با استفاده از آنالیزآماری T-test ANOVA, مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین وزن بدن در گروه های تجربی نسبت به گروه کنترل تغییر معنی داری نشان نداد. میانگین سطح سرمی آنزیم‌های آسپارتات آمینوترانسفراز( AST) ، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آلکالین فسفاتاز (ALP) وگاما گلوتامیل ترانس پپتیداز (GGT) ، در همه گروه‌های تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05). در همه گروه‌های تجربی دریافت کننده پریمیدون نکروز بافت کبد مشاهده گردید.
نتیجه گیری: داروی پریمیدون باعث افزایش سطح آنزیم‌های کبدی و نکروز بافت کبد می‌گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
