[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
نمایه ها::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
:: دوره 12، شماره 3 - ( تابستان 1402 ) ::
جلد 12 شماره 3 صفحات 353-341 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی نانوداروی تربینافینTerbinafine در درمان درماتوفیتوزیس القاشده در خوکچه هندی و مقایسه‌ آن با میزان فعالیت تربینافین موثر در داروی تجاری
مهشید لالوند ، جمال هاشمی هزاوه ، منصور بیات
دانشیار دامپزشکی، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
چکیده:   (334 مشاهده)
مقدمه: حیوانات منبع مهم کچلی برای انسان چه در جوامع شهری و چه در روستا محسوب می­شوند به همین دلیل مسئله کنترل درماتوفیتوزیس در حیوانات از نظر بهداشت عمومی دارای اهمیت است. حضور پوسته های آلوده حیوانات در اماکن یک منبع بالقوه عفونت است. با توجه به شیوع بالای درماتوفیتوزیس و توجه به درمان سخت و طولانی در برخی فرم های این بیماری و عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای ضدقارچی، نیاز به جایگزین مناسب داروهای فعلی ضروری به نظر می­رسد. دارویی که اثرات قوی و موثردر مهار قارچ و عوارض جانبی کمتری به همراه داشته باشد. اهمیت و نوآوری تحقیق حاضر، بررسی اثردرمانی داروی تربینافین Terbinafineبرروی مدل حیوانی(خوکچه هندی) و تبدیل این دارو به ابعاد کوچک درحد نانو جهت افزایش اثرات ضد قارچی آن است که هم بتواند حساسیت را بالا برده و هم مقاومت به درمان را کاهش دهد.
مواد و روش ها: سوش استاندارد ترایکوفایتون منتاگروفیتس 18748ATCC و ایزوله­ بالینی در مطالعه حاضر مورد استفاده قرارگرفت. مدل حیوانی برای ایجاد کچلی،30 عدد خوکچه هندی که در 4 گروه تیمار تقسیم‌بندی گردید(کنترل مثبت،کنترل منفی، فرم معمول تربینافین 1% و فرم نانو داروی تربینافین)،تلقیح در خوکچه هندی به روش تاگامی انجام گرفت. محل ایجاد ضایعه، روزانه از نظرعلائم بالینی به مدت 20روز بررسی شد. درمان موضعی 5 روز پس از آلوده سازی، هر 12 ساعت یکبار تا 40 روز پس از آلودگی ادامه یافت. درمان نانو­دارو توسط آب­پاش طوری در موضع پاشیده می­شد که علاوه بر سطح آلوده، یک حاشیه چند سانتی­متری نیز از مو­های سالم اطراف خیس شود.کرم تربینافین 1% به شکلی روی ضایعه قرارداده که علاوه بر ایجاد یک لایه کامل و نازک، 2 سانتی­متر از حاشیه ضایعه را نیز پوشش دهد.
نتایج:  در بررسی­ روی ناحیه درجات متوسطی ازضایعه(lesion score average) بود که در گروه فرم نانوداروی تربینافین تلفیقی، در روز آغازین درمان، عدد 3 score را نشان داد(سرخی قابل ملاحظه به همراه پوسته بزرگ) و برای گروه فرم معمولی داروی تربینافین Terbinafine (گروه4) عدد4 را نشان داد. اولسر و اسکار به همراه مواردی که در درجه 3 وجود دارند، روند کاهشی درجه ضایعات در گروه­های درمانی نانودارو، در بین روزهای10 تا 15 اتفاق افتاد که با افزایش در 5 روز بعدی همراه شده و با یک روند منطقی تا روز 40 ادامه یافت، بطوری که در روز 40 همگی گروه­ها به جز کنترل مثبت score صفر داشتند. بررسی­های آماری بین گروهی­که فرم معمول تربینافین یک درصد و کنترل منفی، اختلاف آماری معنی داری را در همه روزها به جز روز 35 و40 نشان می­دهند(p<0.05). همین بررسی نشان داد که بین گروه­ نانوداروی تربینافین 1٪ و کنترل مثبت به ترتیب از روز 25 و30 تا پایان درمان اختلاف آماری معنی داری وجود داشته استp<0.05)).
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان می‌دهدکه نانوداروها برای درمان درماتوفیتوزیس ناشی از تریکوفایتون منتاگروفایتیس مناسب و از نظر تأثیر درمان با فرم معمول داروها شدت و سرعت بهبودی قابل قیاس­تری دارند. سرعت بهبود فرم نانوداروها از داروی معمولی بیشتر است.
واژه‌های کلیدی: ترایکوفایتون منتاگروفایتون، نانودارو، تربینافین، خوکچه هندی
متن کامل [PDF 1574 kb]   (170 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/7/14 | پذیرش: 1401/12/22 | انتشار: 1402/6/10
فهرست منابع
1. Abad MJ, Bedoya LM, Apaza L, Bermejo P. The Artemisia L. genus: a review of bioactive essential oils. Molecules 2012;17(3): 2542-66. [DOI:10.3390/molecules17032542]
2. Machado GAC. Dermatopatias diagnosticadas em cães no hospital de medicina veterinária da Universidade Federal da Bahia por avaliações histopatológicas (2007-2016) e clínico-laboratoriais (2015-2017). 2017.
3. Jungerman PF, Schwartzman RM. Veterinary medical mycology1972.
4. John H, David A. Reference method for broth dilution antifungal susceptibility testing of yeast fungi. Approved standard second edition (formerly NCCLS m27A2), Clinical and Laboratory Standards Institute, Pennsylvania, USA 2008;16.
5. Knoll MA, Ulmer H, Lass-Flörl C. Rapid Antifungal Susceptibility Testing of Yeasts and Molds by MALDI-TOF MS: A Systematic Review and Meta-Analysis. Journal of Fungi 2021;7(1): 63. [DOI:10.3390/jof7010063]
6. Muller G, Kirk R, Scott D, et al. Immune-mediated disorders. Muller & Kirk's Small Animal Dermatology, 6th ed WB Saunders Co, Philadelphia, Pennsylvania 2001: 667-779. [DOI:10.1016/B978-0-7216-7618-0.50013-4]
7. Scott DW, Miller Jr WH, Griffin CE. Dermatoses of pet rodents, rabbits, and ferrets. Muller & Kirk's Small Animal Dermatology 2001: 1415. [DOI:10.1016/B978-0-7216-7618-0.50025-0]
8. Daar J, Khan A, Khan J, et al. Studies on self-nanoemulsifying drug delivery system of flurbiprofen employing long, medium and short chain triglycerides. Pak J Pharm Sci 2017;30(2): 601-6.
9. Atan NAD, Koushki M, Motedayen M, et al. Type 2 diabetes mellitus and non-alcoholic fatty liver disease: a systematic review and meta-analysis. Gastroenterology and hepatology from bed to bench 2017;10(Suppl1): S1.
10. Shimamura T, Kubota N, Shibuya K. Animal model of dermatophytosis. Journal of Biomedicine and Biotechnology 2012;2012. [DOI:10.1155/2012/125384]
11. Siripatrawan U, Harte BR. Physical properties and antioxidant activity of an active film from chitosan incorporated with green tea extract. Food hydrocolloids 2010;24(8): 770-5. [DOI:10.1016/j.foodhyd.2010.04.003]
12. Chen W, Vermaak I, Viljoen A. Camphor-a fumigant during the black death and a coveted fragrant wood in ancient Egypt and Babylon-a review. Molecules 2013;18(5): 5434-54. [DOI:10.3390/molecules18055434]
13. Dash M, Chiellini F, Ottenbrite RM, Chiellini E. Chitosan-A versatile semi-synthetic polymer in biomedical applications. Progress in polymer science 2011;36(8): 981-1014. [DOI:10.1016/j.progpolymsci.2011.02.001]
14. Kong M, Chen XG, Xing K, Park HJ. Antimicrobial properties of chitosan and mode of action: a state of the art review. International journal of food microbiology 2010;144(1): 51-63. [DOI:10.1016/j.ijfoodmicro.2010.09.012]
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Lalvand M, Hashemi Hazaveh J, Bayat M. Investigating Terbinafine in the Treatment of dermatophytosis created in Indian pigs and comparing it with the amount of efficient terbinafine in the commercial drug. aumj 2023; 12 (3) :341-353
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1752-fa.html

لالوند مهشید، هاشمی هزاوه جمال، بیات منصور. بررسی نانوداروی تربینافینTerbinafine در درمان درماتوفیتوزیس القاشده در خوکچه هندی و مقایسه‌ آن با میزان فعالیت تربینافین موثر در داروی تجاری. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1402; 12 (3) :341-353

URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1752-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 12، شماره 3 - ( تابستان 1402 ) برگشت به فهرست نسخه ها
نشریه دانشگاه علوم پزشکی البرز Alborz University Medical Journal
Persian site map - English site map - Created in 0.07 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4657