|
بررسی کلاسهای مختلف اینتگرون و ژنهای کد کننده مقاومت به کارباپنم در سویههای اسینتوباکتر بومانی جداشده از نمونههای زخم سوختگی
|
سمانه سعیدی1   ، محمدرضا عبدالصالحی2 ، محمود خدابنده2 ، آزاده الوندی‌منش3 ، اباذر پورنجف4 ، رمضان رجب‌نیا*  5 |
1- دپارتمان میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
2- دپارتمان بیماری‌های عفونی کودکان، مرکز طبی کودکان، قطب علمی اطفال کشور، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- دپارتمان پاتولوژی، بیمارستان شفا، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
4- دپارتمان میکروب‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
5- مرکز تحقیقات بیماری‌های عفونی و گرمسیری، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران ، ramazan69@yahoo.com |
|
|
چکیده: (3678 مشاهده) |
مقدمه: اسینتوباکتر بومانی یکی از مهم‌ترین باکتریهای بیماری‌زای ایجادکننده عفونتهای بیمارستانی بویژه در بیماران سوخته میباشد. در سالهای اخیر، کارباپنمها به‌عنوان آنتیبیوتیک انتخابی در درمان عفونتهای اسینتوباکتر بومانی مقاوم به چند دارو موردتوجه قرارگرفته‌اند، اما ظهور سریع اسینتوباکتر بومانی‌های مقاوم به کارباپنم از سراسر دنیا گزارش گردید. هدف از مطالعه حاضر، بررسی کلاسهای مختلف اینتگرون و ژنهای کد کننده مقاومت به کارباپنم در سویههای اسینتوباکتر بومانی جداشده از نمونههای زخم سوختگی در بیمارستان شهید مطهری تهران میباشد.
روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تعداد 70 نمونه اسینتوباکتر بومانی از نمونههای زخم بیماران سوخته مراجعه‌کننده به بیمارستان مطهری جمع‌آوری شد. پس از شناسایی و تائید سویه‌ها، تست حساسیت آنتی‌بیوتیکی با استفاده از آزمون انتشار از دیسک انجام شد. همچنین سویههای مولد متالوبتالاکتاماز با استفاده از تست‌های دیسک ترکیبی و E-test انجام شد. سویههای مولد blaKPC نیز با استفاده از تست تغییریافته هاج شناسایی شدند. درنهایت، به‌منظور بررسی ژنومی سویه‌ها، پس از استخراج DNA با استفاده از روش جوشاندن، واکنش PCR برای ژنهای intI، intII، intIII، IMP، VIM، NDM، OXA-23-like، OXA-24-like، OXA-85-like، OXA-51-like و KPC انجام شد.
نتایج: در این مطالعه، تمامی ایزولههای اسینتوباکتر بومانی به سیپروفلوکساسین، سفوتاکسیم، پیپراسیلین و تریموتریم -سولفامتوکسازول مقاوم بودند. از میان 67 ایزوله مقاوم به ایمیپنم، به ترتیب 57 (1/85٪) و 61 (91٪) ایزوله در تست‌های فنوتیپی دیسک ترکیبی و E-test به‌عنوان مولد MBL در نظر گرفته شدند. 44 (6/65٪)، 21 (3/31٪) و 1 (5/1٪) ایزوله به ترتیب برای ژنهای blaVIM ،blaIMP و blaNDM مثبت بودند. همچنین، 52 (6/77٪) و 27 (3/40٪) حامل ژنهای OXA-23 و OXA-24 بودند. 11 (7/15٪) ایزوله برای تولید KPC در تست هاج تغییریافته مثبت بودند اما تنها 3/27٪ (3 سویه از 11 ایزوله) سویه از حامل ژن blaKPC بود. همچنین، 12 (1/17٪)، 54 (1/77 %) و 3 (3/4٪) ایزوله به ترتیب حامل ژنهای intI، intII و intIII بودند.
نتیجه‌گیری: افزایش فراوانی اسینتوباکتر بومانی مقاوم به کارباپنم در بیماران مبتلابه سوختگی نشان‌دهنده انتخاب یک رژیم مناسب آنتی‌بیوتیکی بر اساس الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی ایزوله‌ها است. شناسایی سریع ایزولههای تولیدکننده کارباپنماز به‌منظور انتخاب گزینه‌های درمان آنتی‌بیوتیکی صحیح و جلوگیری از گسترش بیشتر این ژن‌ها کمک‌کننده است. |
|
| واژه‌های کلیدی: اینتگرون، ژنهای کارباپنماز، اسینتوباکتر بومانی، تست تغییریافته هاج، سوختگی |
|
|
متن کامل [PDF 355 kb]
(2260 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1397/10/9 | پذیرش: 1397/10/9 | انتشار: 1397/10/9
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
