دوره 7، شماره 2 - ( 3-1397 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 165-151 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sarshin A, Nikbakht H, Ebrahim K, Vaeze Mosawi S M K. The Effect of Different Intensity and Duration of Running on Balance in Male Football Player. aumj 2018; 7 (2) :151-165
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-760-fa.html
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-760-fa.html
سرشین امیر، نیک بخت حجت اله، ابراهیم خسرو، واعظ موسوی سید محمد کاظم. اثر خستگی ناشی از دویدن با شدت و مدت زمان مختلف بر تعادل مردان جوان. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1397; 7 (2) :151-165
1- دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، فیزیولوژی ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ،hojnik1937@yahoo.com
3- استاد دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه شهید بهشتی تهران
4- استاد دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه امام حسین تهران
2- دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، فیزیولوژی ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ،
3- استاد دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه شهید بهشتی تهران
4- استاد دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه امام حسین تهران
چکیده: (3640 مشاهده)
هدف تحقیق بررسی اثر دویدن با شدت و مدت زمان متفاوت بر تعادل ایستا و پویا پس از شدتها و مدتهای متفاوت دویدن بود. 15 مرد فوتبالیست (سن 98/0±66/21 سال، وزن kg77/6±45/68، قد cm 15/6 ±42/172) در تحقیق شرکت نمودند. ابتدا آزمون کانکانی و متغیرهای مربوط به فعالیتهای هوازی، بیهوازی، ترکیبی، تناوبی بلند مدت و تناوبی فوق بیشینه اندازه گیری شد. سپس قبل و بعد از هر کدام از فعالیتهای ورزشی آزمون تعادل Y، سیستم امتیازدهی خطای تعادل و میزان درک تلاش به عمل آمد. تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر برای تحلیل دادهها استفاده شد. نتایج اثر منفی معنی داری بر تعادل در وضعیت دوپا روی سطح سخت پس از فعالیتهای ورزشی نشان نداد (p< 0.05). اما تعادل ایستا روی سطح سخت و نرم در وضعیت تک پا و دوپا در یک خط بعد از تمامی فعالیتهای ورزشی کاهش یافت (p< 0.05) و این کاهش بعد از فعالیتهای بیهوازی، ترکیبی و تناوبی فوق بیشینه مشاهده شد(p< 0.05). تعادل پویا در هر سه جهت آزمون تعادلی Y پس از فعالیتهای ورزشی کاهش یافت و بیشترین کاهش در جهت قدامی پس از فعالیت بیهوازی مشاهده شد (p< 0.05). بنابراین، در ارزیابی تعادل جهت بررسی عملکرد ورزشی یا کاربرد درمانی باید اثر شدت و مدت فعالیتهای ورزشی و شرایط ارزیابی تعادل مورد توجه قرار گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
