Mahmoodpoor F, Gaemmagami S, Ostadrahimi A, Vafa M. Growth Status of First Secondary Students of Tabriz city Based on WHO 2007 and CDC 2000 Standards. aumj 2012; 1 (3) :151-158
URL:
http://aums.abzums.ac.ir/article-1-52-fa.html
محمودپور فریبا، قائممقامی سید جمال، استادرحیمی علیرضا، وفا محمدرضا. بررسی وضعیت رشد دانشآموزان مقطع اول راهنمایی شهر تبریز براساس استاندارد WHO 2007 و CDC 2000 . نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1391; 1 (3) :151-158
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-52-fa.html
1- پزشک عمومی، MPH تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی البرز
2- کارشناس ارشد علوم تغذیه، مرکز تحقیقات علوم تغذیه دانشگاه علوم پزشکی تبریز
3- متخصص تغذیه، دانشکده بهداشت و تغذیه دانشگاه علوم پزشکی تبریز
4- PhD علوم تغذیه، دانشکده بهداشت گروه تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی تهران ، mrvafa@tums.ac.ir
چکیده: (10998 مشاهده)
مقدمه: مطالعات تن سنجی در کودکان و نوجوانان از اهمیت به سزایی برخوردار است . بدینوسیله میتوان تغییرات رشد را پایش نمود. بررسی وضعیت رشد میتواند نشانگر وضعیت سلامت کودک و نوجوان باشد.
مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی 1552 دختر و1551 پسر دانشآموز مقطع اول راهنمایی شهر تبریز با میانگین سنی 5/11 سال بهصورت تصادفی خوشهای چند مرحلهای از 5 ناحیه آموزش و پرورش شهر تبریز به تناسب تعداد دانشآموز، انتخاب شدند. قد و وزن آنان اندازهگیری و BMI محاسبه گردید. دادههای حاصل با استفاده از نرم افزارهای Epi info و Antro WHO و 16 Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و ارزیابی وضعیت تغذیه با استفاده از استاندارد WHO 2007 و CDC 2000 انجام شد.
یافته ها: نتایج حاصل نشان میدهد که با استاندارد WHO 2007 به ترتیب 8/1 % و 8/0% دختران و پسران کوتاه قد بودند. از نظر BMI به ترتیب 8/3 % و 2/2% لاغر و 5/0 % و 8/0% دچار لاغری شدید بودند.7/8% و 5/14 % چاق و به ترتیب 5/20 % و 1/21 % دچار اضافه وزن بودند. اختلاف در BMI و نسبت قد به سن بین دو جنس به ترتیب با 0001/0p= و 002/0p= معنادار بود.
و در مقایسه با استاندارد CDC 2000 به ترتیب 1/0% و 3/0% دختران و پسران دچار کم وزنی شدید و 3/2% و8/1% کم وزنی متوسط و 7/13 % و 13% کم وزنی خفیف داشتند. 2/1% دخترها و 8/0% پسرها کوتاه قدی داشتند. از نظر BMI به ترتیب 8/2% و 4/4% چاق و 5/20 % و 7/24% اضافه وزن و7/3% و 2/2% لاغر و 5/0% و 1% لاغری شدید داشتند. BMI بین دو جنس اختلاف معنادار داشت (002/0p=).
نتیجهگیری: با مقایسه دو استاندارد سوء تغذیه بین نوجوانان شهر تبریز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از مقایسه 2 نوع استاندارد متفاوت میباشد که تفسیر وضعیت رشد را دچار ابهام میسازد. لذا ذکر نوع استاندارد مورد استفاده در گزارشات و تعیین درصدهای سوء تغذیه و چاقی اهمیت دارد. با توجه به تفاوت قابل توجه در شیوع چاقی و اضافه وزن با کاربرد دو استاندارد و دقت بیشتر استاندارد WHO 2007 پیشنهاد میشود از این استاندارد بینالمللی و جدید برای تعیین وضع تغذیه کودکان و نوجوانان استفاده شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1391/10/17 | پذیرش: 1397/8/21 | انتشار: 1397/8/21