1- مرکز تحقیقات غدد/پژوهشکده علوم غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران 2- دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، بخش بیوتکنولوژی پزشکی، تبریز، ایران 3- مرکزتحقیقات بیوسنسور، پژوهشکده علوم سلولی- مولکولی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران 4- مرکز تحقیقات غدد/پژوهشکده علوم غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، omidfar@tums.ac.ir
چکیده: (9293 مشاهده)
مقدمه: فرم پوسته – لایه نانوذرات مگنتیک با پوشش طلا از انواع نانوذراتی میباشند که به دلیل کاربرد وسیع و ویژگیهای خاصشان ، توجه زیادی را به خود معطوف داشته اند. روشها: در این مطالعه، نانوذرات اکسید آهن (Fe3O4) با میانگین سایز nm 10 از روش هم رسوبی و با استفاده از آمونیاک سنتز گردیدند. در مرحله بعد، در حضور ترکیبات فوق،Au3+ توسط سیترات سدیم احیا میگردد و روی آنها مینشیند. سایز تقریبی نانوذرات اکسید آهن- طلای Fe3O4 / Au NPs)) تولیدی کمتر از nm 25 برآورد گردیدند. صحت سنتز نانوذرات اکسید آهن و پوشش دهی آن با طلا توسط تکنیکهای متفاوتی مورد ارزیابی قرار گرفت. ساختار پوششی طلا و هسته اکسیدآهن توسط میکروسکوپ الکترونی گذاره (TEM)، اسپکتروسکوپی با طیف مرئی و مادون قرمز (UV-Vis)، پراکنش اشعه ایکس (XRD) و انتقال فوریه فروسرخ (FTIR) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که نانوذرات تجمع پیدا نمی کنند، یکدستند و دارای رنج سایزی محدودی میباشند. یافته ها: نانوذرات اکسید آهن – طلا از خود پیک رزونانس پلاسمونی در محدوده nm 600-500 و به خصوص در nm 550 نشان میدهند. بعلاوه، اتصال آنتی بادی به اکسید آهن - طلا مورد بررسی قرار گرفته و نشان داده شد که آنتیبادی قابلیت اتصال به نانوذرات را در یک مرحله دارا میباشد. نتیجهگیری: اتصال آنتی بادی به نانوذرات یک روش مفید و کاربردی در زمینههای تشخیص و درمان میباشد.
ahmadi A, zarghami N, shirazi H, poorbagher N, omidfar K. The Synthesis and Characterization of Magnetic Nano Gold and Their Application for Antibody Immobilization. aumj 2015; 4 (2) :129-136 URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-313-fa.html
احمدی آنیتا، ضرغامی نصرت الله، شیرازی هانیه، پورباقر نرگس، امیدفر کبری. سنتز و شناسایی خصوصیات نانوذرات آهن با پوشش طلا و کاربرد آن در اتصال به آنتیبادی. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1394; 4 (2) :129-136