دوره 14، شماره 1 - ( زمستان 1403 )
جلد 14 شماره 1 صفحات 91-82 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.ABZUMS.REC.1402.133
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sharifian zade M, Khalili A, Zibaei M, Miahipour A. Assessment of the Cannabidiol on the Lethality of Protoscolexes of Hydatid Cyst. aumj 2024; 14 (1) :82-91
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1805-fa.html
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1805-fa.html
شریفیان زاده مهدیس، خلیلی آزاده، زیبایی محمد، میاهی پور ابوالفضل. ارزیابی کانابیدیول (Cannabidiol) برکشندگی پروتواسکولکس‌های کیست هیداتید. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1403; 14 (1) :82-91
1- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی، البرز، کرج، ایران
2- گروه فیزیولوژی، فارماکولوژی و فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
3- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی، البرز، کرج، ایران ،amiahipour@yahoo.com
2- گروه فیزیولوژی، فارماکولوژی و فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
3- گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی، البرز، کرج، ایران ،
چکیده: (293 مشاهده)
زمینه و هدف: کیست هیداتید از بیماری های مشترک بین انسان و دام است و جراحی ، بهترین روش درمان آن می باشد، به‌ویژه زمانی که کیست‌ها بزرگ هستند و در نواحی حساس مانند مغز یا قلب قرار می‌گیرند. تا به حال پروتواسکولکس‌‌کش های شیمیایی متعددی برای جلوگیری از نشت پروتواسکولکس ها حین عمل جراحی استفاده شده‌اند، اما به باتوجه به عوارض جانبی آنها، چندان مورد استقبال قرار نگرفته‌اند. از این رو، بررسی منابع جدید ترکیبات ضد میکروبی مانند گیاهان، که گنجینه عظیمی از ترکیبات شیمیایی هستند، به عنوان جایگزین، بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. این مطالعه به منظور بررسی اثر کشندگی یکی از شناخته شده‌ترین کانابینوئید های گیاه شاهدانه، یعنی کانابیدیول، بر روی پروتواسکولکس های کیست هیداتید انجام شده است.
روش بررسی: در این مطالعه، پروتواسکولکس ها از کبدهای آلوده به کیست هیداتید استخراج و به مدت 10، 30، 60 و 120 دقیقه در معرض غلظت های مختلف کانابیدیول (1، 5 و 10 میکروگرم بر میلی‌لیتر ) قرار گرفتند. میزان زنده بودن پروتواسکولکس ها به وسیله رنگ‌آمیزی ائوزین 0/1 درصد سنجیده شد. از آلبندازول به عنوان داروی استاندارد استفاده گردید.
نتیجه‌گیری: در این مطالعه نشان داده شد که کانابیدیول میتواند موجب از بین رفتن معنی داری در پروتواسکولکس‌ها شود و با افزایش غلظت نیز، رابطه مستقیم دارد. در مقایسه با داروی آلبندازول، اثر کشندگی پروتواسکولکس ها در غلظت های µg/ml 1 و 5 و 10 کانابیدیول به طور معناداری بیشتر بوده است، لذا این ترکیب طبیعی می تواند به عنوان هدف تحقیقاتی برای مطالعات آتی در این زمینه مورد استفاده قرار گیرد.
روش بررسی: در این مطالعه، پروتواسکولکس ها از کبدهای آلوده به کیست هیداتید استخراج و به مدت 10، 30، 60 و 120 دقیقه در معرض غلظت های مختلف کانابیدیول (1، 5 و 10 میکروگرم بر میلی‌لیتر ) قرار گرفتند. میزان زنده بودن پروتواسکولکس ها به وسیله رنگ‌آمیزی ائوزین 0/1 درصد سنجیده شد. از آلبندازول به عنوان داروی استاندارد استفاده گردید.
یافته‌ها: میزان کشندگی پروتواسکولکس ها در گروه دریافت کننده آلبندازول، در زمان 10 دقیقه نسبت به گروه حامل در همین زمان، با افزایش معناداری همراه بوده است ( 0/01 P < ). همچنین میزان کشندگی پروتواسکولکس ها توسط غلظت µg/ml 1 ( 0/001 P < و 0/001 P < )، µg/ml 5 ( 0/001 P < و 0/001 P < ) و µg/ml 10 ( 0/01 P < و 0/001 P < ) در زمان 10 دقیقه، به ترتیب نسبت به گروه‌های حامل و آلبندازول، افزایش معناداری را نشان داده است.
روند تغییر در میزان کشندگی در سایر بازه های زمانی که در معرض آلبندازول و کانابیدیول در دوزهای µg/ml 1 و µg/ml 5 و µg/ml 10 قرار گرفته‌اند نیز از الگوی بالا تبعیت کرده است، به طوری که میزان کشندگی در همه غلظت های درمانی و در تمام مقاطع زمانی، نسبت به میزان کشندگی در گروه های حامل و آلبندازول، با افزایش معناداری همراه بوده است.نتیجه‌گیری: در این مطالعه نشان داده شد که کانابیدیول میتواند موجب از بین رفتن معنی داری در پروتواسکولکس‌ها شود و با افزایش غلظت نیز، رابطه مستقیم دارد. در مقایسه با داروی آلبندازول، اثر کشندگی پروتواسکولکس ها در غلظت های µg/ml 1 و 5 و 10 کانابیدیول به طور معناداری بیشتر بوده است، لذا این ترکیب طبیعی می تواند به عنوان هدف تحقیقاتی برای مطالعات آتی در این زمینه مورد استفاده قرار گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
