دوره 12، شماره 3 - ( تابستان 1402 )
جلد 12 شماره 3 صفحات 257-243 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Haghjoyan N, Ghaem Maghami Z. Relation between pattern prescribed insulin(infusion and sc) and complications after transplant heart surgery in unit care of rajaee heart center. aumj 2023; 12 (3) :243-257
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1743-fa.html
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1743-fa.html
حق جویان ندا، قائم مقامی زهرا. مقایسه دو روش انفوزیون وریدی انسولین با تزریق زیر جلدی انسولین بر کنترل قند خون و عوارض آن در بیماران تحت جراحی قلب در مرکز قلب و عروق شهید رجایی 1396-1395. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1402; 12 (3) :243-257
1- کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت های ویژه مرکز قلب و عروق شهید رجایی
2- فوق تخصص غدد و بیماریهای متابولیسم مرکز قلب و عروق شهید رجایی
2- فوق تخصص غدد و بیماریهای متابولیسم مرکز قلب و عروق شهید رجایی
چکیده: (984 مشاهده)
مقدمه: هایپرگلیسمی یکی از عوامل مهم در پروگنوز ضعیف در بیماران دیابتی می باشد. پیشرفت آترواسکلروزیس خود علت اصلی بسیاری از اعمال جراحی قلبی است و بیماران دیابتی بعد از عمل قلب دچار عوارض زیادی مثل عفونت و عدم کنترل قند خون و اختلال هوشیاری واختلال همودینامیک و اینتوبه ماندن طولانی پس از عمل،اختلالات یونی مثل پتاسیم و اختلالات ریتم قلبی می شوند. این مطالعه با هدف بررسی کنترل قند خون و عوارض آن با دو روش تزریق زیر جلدی و انفوزیون در بخش مراقبت ویژه مرکز قلب و عروق شهید رجایی صورت گرفته است.
روش ها: مطالعه حاضر به روش کارآزمایی بالینی نیمه تجربی، بر روی 200 بیمار مبتلا به دیابت که تحت جراحی پیوند عروق کرونر قرار گرفتند انجام شد و نمونه گیری به روش در دسترس (آسان) بود. بیماران دیابتی به صورت تصادفی در دو گروه انفوزیون انسولین و تزریق زیر جلدی انسولین قرار گرفتند و با استفاده از دو پروتکل تزریق زیر جلدی انسولین و انفوزیون انسولین مرکز قلب و عروق شهید رجایی از زمان ورود به بخش مراقبت ویژه تا 24 ساعت بعد از عمل از نظر میزان قند خون، تغییرات پتاسیم(هایپو کالمی)، اختلال اسید و باز (میزان بی ای )خون شریانی، مدت اتصال به دستگاه ونتیلاتور و مدت اقامت در بخش ویژه در دو گروه کنترل قند خون با روش زیر جلدی و انفوزیون بعد از عمل مورد مقایسه قرار گرفتند.
نتایج: درمقایسه میانگین قند خون تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد و میانگین قند خون در هر دو روش به هم نزدیک بوده و با توجه به کنترل دقیق در هیچ بیماری افت قند ایجاد نشده است. از نظر میزان اقامت در بخش ویژه تفاوت معناداری در دو گروه مشاهده شد که میزان اقامت برای بیماران در گروه انفوزیون طولانی تر بود )001/0 pv=)و از نظر مدت اینتوبه ماندن بیماران پس از عمل جراحی تقاوت معناداری در دو گروه مشاهده شد که مدت اینتوبه در گروه انفوزیون کوتاه بوده است و از نظر مقایسه اختلال الکترولیتی هایپوکالمی تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده شد و میانگین پتاسیم در گروه انفوزیون کمتر بود. از نظر مقایسه اختلالات اسیدو باز تفاوت معناداری در دو گروه مشاهده شد و میانگین بی ای به عنوان متغیر اسیدو باز در گروه انفوزیون کمتر بود. )004/0 pv=)
نتیجه گیری: با توجه به اینکه کنترل قند خون در هر دو روش به طور موثر صورت گرفته است میتوان از هر دو روش برای کنترل قند خون بیماران دیابتی بعد از عمل جراحی قلب استفاده کرد ولی چون در روش انفوزیون ارتباط معنا داری بین هایپو کالمی ( 001/0 pv=)و اختلال اسیدوز و باز (بی ای )دیده شده توصیه میشود که پایش دقیق تر بیمارانی که با انفوزیون انسولین کنترل قند خون برای آن ها انجام شده است در بخش مراقبت های ویژه صورت گیرد و با توجه به اقامت طولانی تر بیماران در گروه انفوزیون نسبت به روش تزریق زیر جلدی ، سایر علل تاثیر گذار بر مدت اقامت بیماران دیابتی در بخش مراقبت های ویژه بررسی شود.
روش ها: مطالعه حاضر به روش کارآزمایی بالینی نیمه تجربی، بر روی 200 بیمار مبتلا به دیابت که تحت جراحی پیوند عروق کرونر قرار گرفتند انجام شد و نمونه گیری به روش در دسترس (آسان) بود. بیماران دیابتی به صورت تصادفی در دو گروه انفوزیون انسولین و تزریق زیر جلدی انسولین قرار گرفتند و با استفاده از دو پروتکل تزریق زیر جلدی انسولین و انفوزیون انسولین مرکز قلب و عروق شهید رجایی از زمان ورود به بخش مراقبت ویژه تا 24 ساعت بعد از عمل از نظر میزان قند خون، تغییرات پتاسیم(هایپو کالمی)، اختلال اسید و باز (میزان بی ای )خون شریانی، مدت اتصال به دستگاه ونتیلاتور و مدت اقامت در بخش ویژه در دو گروه کنترل قند خون با روش زیر جلدی و انفوزیون بعد از عمل مورد مقایسه قرار گرفتند.
نتایج: درمقایسه میانگین قند خون تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد و میانگین قند خون در هر دو روش به هم نزدیک بوده و با توجه به کنترل دقیق در هیچ بیماری افت قند ایجاد نشده است. از نظر میزان اقامت در بخش ویژه تفاوت معناداری در دو گروه مشاهده شد که میزان اقامت برای بیماران در گروه انفوزیون طولانی تر بود )001/0 pv=)و از نظر مدت اینتوبه ماندن بیماران پس از عمل جراحی تقاوت معناداری در دو گروه مشاهده شد که مدت اینتوبه در گروه انفوزیون کوتاه بوده است و از نظر مقایسه اختلال الکترولیتی هایپوکالمی تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده شد و میانگین پتاسیم در گروه انفوزیون کمتر بود. از نظر مقایسه اختلالات اسیدو باز تفاوت معناداری در دو گروه مشاهده شد و میانگین بی ای به عنوان متغیر اسیدو باز در گروه انفوزیون کمتر بود. )004/0 pv=)
نتیجه گیری: با توجه به اینکه کنترل قند خون در هر دو روش به طور موثر صورت گرفته است میتوان از هر دو روش برای کنترل قند خون بیماران دیابتی بعد از عمل جراحی قلب استفاده کرد ولی چون در روش انفوزیون ارتباط معنا داری بین هایپو کالمی ( 001/0 pv=)و اختلال اسیدوز و باز (بی ای )دیده شده توصیه میشود که پایش دقیق تر بیمارانی که با انفوزیون انسولین کنترل قند خون برای آن ها انجام شده است در بخش مراقبت های ویژه صورت گیرد و با توجه به اقامت طولانی تر بیماران در گروه انفوزیون نسبت به روش تزریق زیر جلدی ، سایر علل تاثیر گذار بر مدت اقامت بیماران دیابتی در بخش مراقبت های ویژه بررسی شود.
واژه‌های کلیدی: دیابت، الگوی تجویز انسولین، قند خون بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر، عوارض دیابت بعد از عمل جراحی
فهرست منابع
1. Tripathi BK, Srivastava AK. Diabetes mellitus: complications and therapeutics. Med Sci Monit. 2006;12(7):130-47.
2. Mellitus D. Diagnosis and classification of diabetes mellitus. Diabetes care. 2006;29:S43. [DOI:10.2337/diacare.29.s1.06.s43]
3. Kaul K, Tarr JM, Ahmad SI, Kohner EM, Chibber R. Introduction to diabetes mellitus. Diabetes. 2013:1-11. [DOI:10.1007/978-1-4614-5441-0_1]
4. Association AD. Diagnosis and classification of diabetes mellitus. Diabetes care. 2009;32(Supplement_1):S62-S7. [DOI:10.2337/dc09-S062]
5. Alam U, Asghar O, Azmi S, Malik RA. General aspects of diabetes mellitus. Handbook of clinical neurology. 2014;126:211-22. [DOI:10.1016/B978-0-444-53480-4.00015-1]
6. Rizvi AA, Chillag SA, Chillag KJ. Perioperative management of diabetes and hyperglycemia in patients undergoing orthopaedic surgery. JAAOS-Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons. 2010;18(7):426-35. [DOI:10.5435/00124635-201007000-00005]
7. Poirier P, Cornier M-A, Mazzone T, Stiles S, Cummings S, Klein S, et al. Bariatric surgery and cardiovascular risk factors: a scientific statement from the American Heart Association. Circulation. 2011;123(15):1683-701. [DOI:10.1161/CIR.0b013e3182149099]
8. Eurich DT, McAlister FA, Blackburn DF, Majumdar SR, Tsuyuki RT, Varney J, et al. Benefits and harms of antidiabetic agents in patients with diabetes and heart failure: systematic review. Bmj. 2007;335(7618):497. [DOI:10.1136/bmj.39314.620174.80]
9. Carson JL, Scholz PM, Chen AY, Peterson ED, Gold J, Schneider SH. Diabetes mellitus increases short-term mortality and morbidity in patients undergoing coronary artery bypass graft surgery. Journal of the American College of Cardiology. 2002;40(3):418-23. [DOI:10.1016/S0735-1097(02)01969-1]
10. Bucerius J, Gummert J, Walther T, Doll N, Falk V, Onnasch J, et al. Impact of diabetes mellitus on cardiac surgery outcome. The Thoracic and cardiovascular surgeon. 2003;51(01):11-6. [DOI:10.1055/s-2003-37280]
11. Poungsombut J, Sindhu S, Thosingha O, Laksanabunsong P. Factors related to complications in postoperative open heart surgery patients during critical period: Mahidol University; 2011.
12. Bhamidipati CM, LaPar DJ, Stukenborg GJ, Morrison CC, Kern JA, Kron IL, et al. Superiority of moderate control of hyperglycemia to tight control in patients undergoing coronary artery bypass grafting. The Journal of thoracic and cardiovascular surgery. 2011;141(2):543-51. [DOI:10.1016/j.jtcvs.2010.10.005]
13. Anderson RJ, Bahn GD, Moritz TE, Kaufman D, Abraira C, Duckworth W, et al. Blood pressure and cardiovascular disease risk in the Veterans Affairs Diabetes Trial. Diabetes care. 2011;34(1):34-8. [DOI:10.2337/dc10-1420]
14. Kelly JL. Continuous insulin infusion: when, where, and how? Diabetes Spectrum. 2014;27(3):218-23. [DOI:10.2337/diaspect.27.3.218]
15. Higgs M, Fernandez R. The effect of insulin therapy algorithms on blood glucose levels in patients following cardiac surgery: A systematic review. JBI Evidence Synthesis. 2015;13(5):205-43. [DOI:10.11124/jbisrir-2015-1911]
16. Ad N, Tran HA, Halpin L, Speir AM, Rongione AJ, Pritchard G, et al. Practice changes in blood glucose management following open heart surgery: from a prospective randomized study to everyday practice. European Journal of Cardio-Thoracic Surgery. 2015;47(4):733-9. [DOI:10.1093/ejcts/ezu205]
17. Umpierrez GE, Smiley D, Jacobs S, Peng L, Temponi A, Mulligan P, et al. Randomized study of basal-bolus insulin therapy in the inpatient management of patients with type 2 diabetes undergoing general surgery (RABBIT 2 surgery). Diabetes care. 2011;34(2):256-61. [DOI:10.2337/dc10-1407]
18. Kumar VA, Ananthakrishnan S, Rasgon SA, Yan E, Burchette R, Dewar K. Comparing cardiac surgery in peritoneal dialysis and hemodialysis patients: perioperative outcomes and two-year survival. Peritoneal dialysis international. 2012;32(2):137-41. [DOI:10.3747/pdi.2010.00263]
19. Ayach T, Nappo RW, Paugh-Miller JL, Ross EA. Postoperative hyperkalemia. European Journal of Internal Medicine. 2015;26(2):106-11. [DOI:10.1016/j.ejim.2015.01.010]
20. Jabbari A, Banihashem N, Alijanpour E, Vafaey HR, Alereza H, Rabiee SM. Serum lactate as a prognostic factor in coronary artery bypass graft operation by on pump method. Caspian journal of internal medicine. 2013;4(2):662.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
