Gholami Roudmajani1 E, Goudarzvand M, Hayati Roodbari N, Parivar K. Evaluation of the Protective Effect of Astaxanthin Against Undesired Effects of Prenatal Bacterial Lipopolysaccharide (LPS) Exposure on Maternal Behaviors and Neuronal Changes of Adult Male Offspring in NMRI Mice. aumj 2022; 11 (3) :339-348
URL:
http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1546-fa.html
غلامی رودمعجنی الهه، گودرزوند مهدی، حیاتی رودباری نسیم، پریور کاظم. بررسی اثرمحافظتی آستاگزانتین بر اثرات منفی لیپو پلی ساکاریدهای (LPS) باکتریایی اعمال شده در دوران پیش از تولد بر رفتارهای مادرانه و تغییرات نورونی در زاده های نر بالغ موش های نژاد NMRI. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1401; 11 (3) :339-348
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1546-fa.html
1- دانشجوی دکتری زیست شناسی جانوری، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران
2- دانشیار فیزیولوژی، گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، البرز ، ایران
چکیده: (1218 مشاهده)
زمینه و هدف: مواجهه با لیپوپلی ساکاریدهای باکتریایی در دوران جنینی، منجر به آسیب مغزی و گنادی میشود. هدف این مطالعه، بررسی اثر محافظتی آستاگزانتین بر اثرات نامطلوب لیپوپلی ساکاریدهای باکتریایی اعمال شده در دوران جنینی بر روی رفتارهای مادرانه، وزن، قد و تغییرات نورونی هیپوتالاموس در زاده های نر بالغ موش های نژاد NMRI میباشد.
مواد و روشها: موش های ماده باردار به 4 گروه تقسیم شدند. 1) مادران کنترل: فقط آب مقطر را در روز 11 بارداری به صورت گاواژ دریافت کردند. 2) مادران حامله دریافت کننده LPS: در روز 11 بارداری LPS با دوز g/kgµ 20 به صورت زیر جلدی دریافت کردند. 3) مادران حامله دریافت کننده AST: در روزهای 11، 12، 13 بارداری آستاگزانتین را با دوز mg/kg 5 به صورت گاواژ دریافت کردند. 4) مادران حامله دریافت کننده LPS +AST: در روزهای 11، 12، 13 بارداری آستاگزانتین را با دوز mg/kg 5 به صورت گاواژ دریافت کردند. همچنین در روز 11 حاملگی، LPS را با دوز فوق، 1 ساعت و نیم بعد از گاواژ آستاگزانتین دریافت کردند. سپس بعد از به دنیا آمدن فرزندان، رفتار مادرانه برای 3 روز و قد، وزن اندازه گیری شد. علاوه بر این، پس از روز 60، هیپوتالاموس فرزندان جهت مطالعه تغییرات نورونی بررسی شد.
یافته ها: آستاگزانتین موجب بهبود معنی دار رفتارهای مادرانه نشد و بر قد و وزن فرزندان نیز اثری نداشت در صورتی که موجب افزایش تعداد نورون های هیپوتالاموس در فرزندان گردید.
نتیجه گیری: آستاگزانتین دارای اثرات محافظت عصبی میباشد که احتمالا از طریق خاصیت آنتی اکسیدانی عمل مینماید.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/2/21 | پذیرش: 1401/4/10 | انتشار: 1401/4/10