دوره 11، شماره 3 - ( تابستان 1401 )
جلد 11 شماره 3 صفحات 310-298 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
EyniKamrani E, Mokhtari A, Tahmasbi-Fard Z. Evaluation of Carbapenemase and Integron Resistance Genes in Pseudomonas Aeruginosa Isolated from Clinical Samples and Determination of Antibiotic Resistance Pattern by Laboratory Method. aumj 2022; 11 (3) :298-310
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1543-fa.html
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1543-fa.html
عینی کامرانی الهام، مختاری علیرضا، طهماسبی‌فرد زهرا. بررسی ژنهای مقاومت کارباپنماز و اینتگرون در سودوموناس آئروژینوزا جداشده از نمونه های بالینی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی به روش آزمایشگاهی. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1401; 11 (3) :298-310
1- کارشناسی ارشد باکتری‌شناسی، گروه بیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن ، ایران
2- مسئول فنی بخش میکروبشناسی، آزمایشگاه آتیه، شرکت دانش بنیان تامین آتیه سلامت البرز، البرز، ایران
3- استادیار کشاورزی و علوم پایه ، گروه کشاورزی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن ، رودهن ، ایران
2- مسئول فنی بخش میکروبشناسی، آزمایشگاه آتیه، شرکت دانش بنیان تامین آتیه سلامت البرز، البرز، ایران
3- استادیار کشاورزی و علوم پایه ، گروه کشاورزی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن ، رودهن ، ایران
چکیده: (1652 مشاهده)
زمینه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا باکتری مهم ایجادکننده عفونت های بیمارستانی به ویژه در بیماران مبتلا به نقص ایمنی است. درمان عفونت های ناشی از این باکتری، آنتی بیوتیک های متعددی نظیر آمینوگلیکوزیدها، کینولون‌ها و بتالاکتام ها است. اما ظهور مقاومت و شیوع عفونت بیمارستانی سویه های مقاومت بسیارومکررگزارش شده است. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی اینتگرون کلاس I، II و III وژن های کارباپنماز درایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا انجام شد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی- توصیفی، 100 جدایه بالینی سودوموناس آئروژینوزا از آزمایشگاه مراکز درمانی تهران جمع آوری شد. تمامی ایزوله‌ها با استفاده از تست های فنوتایپی و بیوشیمیایی مورد تایید قرار گرفت. تست حساسیت آنتی بیوتیکی به روش انتشار در ژل و براساس دستورالعمل CLSI بر روی محیط مولر هینتون آگار با دیسک آنتیبیوتیک های تجاری انجام شد.آزمایش -PCR جهت تشخیص ژن های مقاومت اینتگرون و کارباپنمازها با استفاده از آغازگرهای اختصاصی انجام گرفت.
نتایج: تست حساسیت آنتی بیوتیکی نشان داد که بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی سویه‌ها نسبت به آمیکاسین(100%) و ایمی پنم (85%) و کمترین مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به جنتامیسین (66%) بود. بیشترین توزیع فراوانی مربوط به ژن intI با 92% و کمترین فراوانی ژن intII به میزان 5% گزارش شد. ژن KPC در 87% و ژن IMP در51% ازنمونهها ردیابی گردید.
نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای اینتگرون در ایزوله های مقاوم سودوموناس آئروژینوزا و ارتباط آن با الگوهای مختلف مقاومت دارویی، اعمال راهکارهای مناسب کنترل عفونت و درمان در بیمارستان جهت جلوگیری از انتشار بیشتر آنها ضروری به نظر می‌رسد. اختلاف نتایج بدست آمده از روش PCRبا نتایج مطالعات سایر محققان در نقاط مختلف دنیا میتولند بدلیل منبع اخذ نمونه باشد، تشخیص سریع سودوموناس آئروژینوزا در نمونه های بالینی برای شروع درمان مهم است. کاربرد روشهای ملکولی برای تشخیص مقاومت به آنتی بیوتیک سودوموناس آئروژینوزا در نمونه های بالینی بیماران توصیه میشود.
روش کار: در این مطالعه مقطعی- توصیفی، 100 جدایه بالینی سودوموناس آئروژینوزا از آزمایشگاه مراکز درمانی تهران جمع آوری شد. تمامی ایزوله‌ها با استفاده از تست های فنوتایپی و بیوشیمیایی مورد تایید قرار گرفت. تست حساسیت آنتی بیوتیکی به روش انتشار در ژل و براساس دستورالعمل CLSI بر روی محیط مولر هینتون آگار با دیسک آنتیبیوتیک های تجاری انجام شد.آزمایش -PCR جهت تشخیص ژن های مقاومت اینتگرون و کارباپنمازها با استفاده از آغازگرهای اختصاصی انجام گرفت.
نتایج: تست حساسیت آنتی بیوتیکی نشان داد که بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی سویه‌ها نسبت به آمیکاسین(100%) و ایمی پنم (85%) و کمترین مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به جنتامیسین (66%) بود. بیشترین توزیع فراوانی مربوط به ژن intI با 92% و کمترین فراوانی ژن intII به میزان 5% گزارش شد. ژن KPC در 87% و ژن IMP در51% ازنمونهها ردیابی گردید.
نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای اینتگرون در ایزوله های مقاوم سودوموناس آئروژینوزا و ارتباط آن با الگوهای مختلف مقاومت دارویی، اعمال راهکارهای مناسب کنترل عفونت و درمان در بیمارستان جهت جلوگیری از انتشار بیشتر آنها ضروری به نظر می‌رسد. اختلاف نتایج بدست آمده از روش PCRبا نتایج مطالعات سایر محققان در نقاط مختلف دنیا میتولند بدلیل منبع اخذ نمونه باشد، تشخیص سریع سودوموناس آئروژینوزا در نمونه های بالینی برای شروع درمان مهم است. کاربرد روشهای ملکولی برای تشخیص مقاومت به آنتی بیوتیک سودوموناس آئروژینوزا در نمونه های بالینی بیماران توصیه میشود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
