دوره 11، شماره 2 - ( بهار 1401 )
جلد 11 شماره 2 صفحات 169-161 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zamanloo K, Asgari Mobarakeh K, Kazemi R. An Investigation and Comparison of the Effect of Sodium Valproate on Electrophysiological Specificities of the Epileptic and Bipolar Patients. aumj 2022; 11 (2) :161-169
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1518-fa.html
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1518-fa.html
زمانلو خدیجه، عسگری مبارکه کریم، کاظمی رضا. بررسی و مقایسه تأثیر والپروات سدیم بر میزان افسردگی و ویژگی های الکتروفیزیولوژیک در بیماران مبتلا به صرع و اختلال دو قطبی. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1401; 11 (2) :161-169
خدیجه زمانلو*1 
، کریم عسگری مبارکه2 ، رضا کاظمی3
، کریم عسگری مبارکه2 ، رضا کاظمی3
1- دکتری روان شناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان ، ایران
2- دانشیار علوم اعصاب، گروه روان شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان ،ایران.
3- استادیار روان پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، اردبیل، ایران
2- دانشیار علوم اعصاب، گروه روان شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان ،ایران.
3- استادیار روان پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، اردبیل، ایران
چکیده: (5324 مشاهده)
زمینه و هدف : بیماران مصروع و دو قطبی با داروهای ضد تشنج تحت درمان قرار می‌گیرند و این از آن روست که اختلال های صرعی و دوقطبی از نظر عصب شناختی، الکتروفیزیولوژی و شیمیایی با سازوکارهای متشابهی توصیف می‌شوند. با اینحال صرع و تشنج در زیر گروه بیماریهای مغز و اعصاب، و اختلال دوقطبی در زیرگروه اختلال های روان پزشکی طبقه بندی می‌شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر والپروات سدیم به عنوان یک داروی ضد تشنج از نظر ویژگی های الکتروفیزیولوژیک انجام شده است و پژوهشگر کوشیده است تا آثار این گروه از داروها را بر علائم الکتروفیزیولوژیک و همچنین میزان افسردگی بیماران گفته شده مورد کاوش قرار دهد.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر به روش نیمه تجربی و روی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی و بیماران مبتلا به صرع لوب تامپورال که افسردگی آنان توسط پرسشنامه افسردگی بک اندازه گیری شده، انجام شده است. بیماران در فاصله فروردین تا اسفندماه سال 1395 به مراکز روانپزشکی و کلینیک های مغز واعصاب در شهرهای تهران و اردیبل مراجعه کرده و بطور یکسان تحت درمان با والپروات سدیم قرار داشته اند. حجم نمونه در هر گروه 40 نفر بوده و پیش از آغاز دارودرمانی و یکماه پس از آن از بیماران الکتروآنسفالوگرافی و تست افسردگی به عمل آمده است. داده‌ها با استفاده از شاخصهای آماری توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی(تحلیل کوواریانس یک راهه آنکوا) و با بهره گیری از نرم افزار SPSS21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. ضمناً برای کلیه فرضیه‌ها سطح معنی داری 05/0 = a در نظر گرفته شده است.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد که استفاده از والپروات سدیم بین دو گروه آزمایش وگروه کنترل از لحاظ مصرف داروی ضد تشنج تفاوت معنی داری وجود دارد این دارو سبب تغییر ویژگی های الکتروآنسفالوگرام بیماران مبتلا به صرع و اختلال دو قطبی گردیده، و در هر گروه باعث کاهش چشمگیر الگوی بیمارگونه EEG شده است(میزان تاثیر 233/0می باشد). همچنین والپروات سدیم باعث کاهش میزان افسردگی بیماران گردید(008/0 = p و 695/3= F).
نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر حاکی از تاثیر داروی ضد تشنج والپروات سدیم در کاهش امواج مغزی غیر عادی وکاهش میزان افسردگی در هر دو گروه بیماران مصروع و دوقطبی بوده است. ضمنا روشن شد که بیماران دوقطبی دارای فعالیت الکتروفیزیولوژیک بیشتری در نیمکره راست مغز خود هستند.این نتایج به نوعی از فرضیه فروزش حمایت می‌کنند.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر به روش نیمه تجربی و روی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی و بیماران مبتلا به صرع لوب تامپورال که افسردگی آنان توسط پرسشنامه افسردگی بک اندازه گیری شده، انجام شده است. بیماران در فاصله فروردین تا اسفندماه سال 1395 به مراکز روانپزشکی و کلینیک های مغز واعصاب در شهرهای تهران و اردیبل مراجعه کرده و بطور یکسان تحت درمان با والپروات سدیم قرار داشته اند. حجم نمونه در هر گروه 40 نفر بوده و پیش از آغاز دارودرمانی و یکماه پس از آن از بیماران الکتروآنسفالوگرافی و تست افسردگی به عمل آمده است. داده‌ها با استفاده از شاخصهای آماری توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی(تحلیل کوواریانس یک راهه آنکوا) و با بهره گیری از نرم افزار SPSS21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. ضمناً برای کلیه فرضیه‌ها سطح معنی داری 05/0 = a در نظر گرفته شده است.
یافته ها: یافته‌ها نشان داد که استفاده از والپروات سدیم بین دو گروه آزمایش وگروه کنترل از لحاظ مصرف داروی ضد تشنج تفاوت معنی داری وجود دارد این دارو سبب تغییر ویژگی های الکتروآنسفالوگرام بیماران مبتلا به صرع و اختلال دو قطبی گردیده، و در هر گروه باعث کاهش چشمگیر الگوی بیمارگونه EEG شده است(میزان تاثیر 233/0می باشد). همچنین والپروات سدیم باعث کاهش میزان افسردگی بیماران گردید(008/0 = p و 695/3= F).
نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر حاکی از تاثیر داروی ضد تشنج والپروات سدیم در کاهش امواج مغزی غیر عادی وکاهش میزان افسردگی در هر دو گروه بیماران مصروع و دوقطبی بوده است. ضمنا روشن شد که بیماران دوقطبی دارای فعالیت الکتروفیزیولوژیک بیشتری در نیمکره راست مغز خود هستند.این نتایج به نوعی از فرضیه فروزش حمایت می‌کنند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
