دوره 2، شماره 4 - ( 7-1392 )
جلد 2 شماره 4 صفحات 204-197 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tavakkoli Tabassi K, Mohammadi S, Madani A. Investigation Patients with Urinary Stones from the Aspect of Epidemiologic Parameters Admitted at Urology Department of Imam Reza Hospital During Years 2005-2008. aumj 2013; 2 (4) :197-204
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-147-fa.html
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-147-fa.html
توکلی طبسی کامیار، محمدی شبنم، مدنی عطیه. بررسی ویژگیهای اپیدمیولوژیک در بیماران با سنگهای ادراری بستری در بخش اورولوژی بیمارستان امام رضا (ع) در سال 1388-1385. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1392; 2 (4) :197-204
کامیار توکلی طبسی*1 
، شبنم محمدی2 ، عطیه مدنی3
، شبنم محمدی2 ، عطیه مدنی3
1- استادیار گروه اورولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ، tavakolik@mums.ac.ir
2- استادیار آناتومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
3- دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
2- استادیار آناتومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
3- دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (7183 مشاهده)
مقدمه: سنگ ادراری یکی از شایعترین بیماریهای سیستم ادراری می‌باشد و درصد بالایی از مراجعین به بخش اورولوژی را تشکیل می‌دهد. لذا مطالعه ویژگیهای اپیدمیولوژیک بیماران دارای سنگ سیستم ادراری در طراحی روندهای نوین درمانی، تخصیص درست امکانات، تجهیز مراکز درمانی به تکنیکهای جدید درمانی، آموزش پرسنل و آگاهی دادن به بیماران سودمند خواهد بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 5133 بیماربستری در بخش اورولوژی بیمارستان امام رضا (ع) طی سالهای 1385 تا 1388 با شکایت سنگ ادراری بصورت گذشته نگر از نظر ویژگیهای اپیدمیولوژیک و تغییر روندهای درمانی طی سه سال بررسی شدند. داده‌ها پس از تقسیم بندی بیماران بر حسب نوع درمان (جراحی و سنگ شکنی) با نرم‌افزار SPSS مقایسه شدند. سپس، همین داده‌ها در شش گروه اختصاصی‌تر مورد مقایسه قرار گرفتند. گروه ها شامل 1: (پیلولیتتومی و نفرولیتوتومی )، 2: یورترولیتوتومی، 3: (یورتروسکوپی و TUL) ،4 : ESWL5: PNL و 6: سیستولیتولاپاکسی بودند. نتایج: شیوع بیماران شش روش: 5/3% (پیلولیتتومی و نفرولیتوتومی )، 8/0% یورترولیتوتومی، 5/39% (یورتروسکوپی و TUL) ،5/49% ESWL9/4% PNL و 9/1% سیستولیتولاپاکسی بودند. میانگین مدت بستری در PNL26% ± 82 /4 روز می‌باشد. روند مراجعات سالانه 85 تا 87 در PNL 8/3%- 51/5%- 53/5% کل مراجعات بود. بیماران شهری بیشتر PNL (5/84%) و روستاییان بیشتر پیلولیتوتومی و نفرولیتوتومی (56%) شده بودند. نتیجه‌گیری: هنوز درصد بالایی از بیمارانی که می‌توانند تحت عمل PNL قرار گیرند و به طور کاملتر و با عوارض کمتر درمان شوند، با روشهای جراحی باز در مرکز ما درمان می‌شوند. با توجه به الگوهای اپیدمیولوژیک می‌توان مسئولان را جهت برنامه‌ریزی بهتر برای دسترسی به امکانات لازم، آموزش پرسنل و کاهش هزینه‌ها آگاه کرد. ضمنا" این هدف در کنار توصیه و آموزش بیماران به‌خصوص روستاییان جهت استفاده از روشهای قطعی‌تر و نوین‌تر تأمین می‌شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
