دوره 10، شماره 4 - ( پاییز 1400 )
جلد 10 شماره 4 صفحات 490-483 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Safarian M, Amini K. Evaluation of the Antibiotic Susceptibility of Proteus Mirabilis Strains Isolated from Urine Infection. aumj 2021; 10 (4) :483-490
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1403-fa.html
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1403-fa.html
صفریان مرتضی، امینی کیومرث. ارزیابی حساسیت آنتی بیوتیکی ایزوله های پروتئوس میرابیلیس جدا شده از عفونت ادراری. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1400; 10 (4) :483-490
مرتضی صفریان1 
، کیومرث امینی*2 
، کیومرث امینی*2
1- دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
2- دانشیار، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران ،dr_kumarss_amini@yahoo.com
2- دانشیار، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران ،
چکیده: (2034 مشاهده)
مقدمه و هدف: پروتئوس میرابیلیس یکی از عوامل شایع در عفونت های مجرای ادراری (UTI) و گاهی باکتریمی می باشد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی حساسیت آنتی بیوتیکی ایزوله های پروتئوس میرابیلیس جدا شده از نمونه ادراری می باشد.
مواد و روش: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، 60 ایزوله پروتئوس میرابیلیس از نمونه ادرار با استفاده از تست های بیوشیمیایی و واکنش زنجیره ای پلیمراز برای ژن های flaA و urea تایید شدند. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش انتشار از ژل و بر طبق دستورالعمل استاندارد آزمایشگاه و بالین (CLSI) بر روی محیط مولر هینتون آگار انجام شد.
نتایج: تمامی ایزوله های پروتئوس میرابیلیس در واکنش زنجیره ای پلیمراز نشان دادند که واجد ژنهای flaA و urea بودند. میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های توبرامایسین و کانامایسین (53%)، جنتامایسین (46%) ،آمیکاسین(40%)، سفوتاکسیم (36%) و سفتریاکسون (31%) مشاهده شد.
نتیجه گیری: تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی برای پروتئوس میرابیلیس جدا شده از عفونت های دستگاه ادراری به منظور ارائه درمان مناسب الزامی می باشد تا از انتشار ایزوله های مقاوم جلوگیری به عمل آید و و سبب کاهش خطر عوارض ناشی از عفونت های وخیم ادراری شود.
مواد و روش: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، 60 ایزوله پروتئوس میرابیلیس از نمونه ادرار با استفاده از تست های بیوشیمیایی و واکنش زنجیره ای پلیمراز برای ژن های flaA و urea تایید شدند. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش انتشار از ژل و بر طبق دستورالعمل استاندارد آزمایشگاه و بالین (CLSI) بر روی محیط مولر هینتون آگار انجام شد.
نتایج: تمامی ایزوله های پروتئوس میرابیلیس در واکنش زنجیره ای پلیمراز نشان دادند که واجد ژنهای flaA و urea بودند. میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های توبرامایسین و کانامایسین (53%)، جنتامایسین (46%) ،آمیکاسین(40%)، سفوتاکسیم (36%) و سفتریاکسون (31%) مشاهده شد.
نتیجه گیری: تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی برای پروتئوس میرابیلیس جدا شده از عفونت های دستگاه ادراری به منظور ارائه درمان مناسب الزامی می باشد تا از انتشار ایزوله های مقاوم جلوگیری به عمل آید و و سبب کاهش خطر عوارض ناشی از عفونت های وخیم ادراری شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
