دوره 10، شماره 3 - ( تابستان 1400 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 316-305 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Omidbeygi M, Hatami M, Hassanabadi H, Vaezi A. Modeling of Post Traumatic Growth Based on Acceptance and Commitment Therapy: Mediating Role of Resilience and Adjustment. aumj 2021; 10 (3) :305-316
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1365-fa.html
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1365-fa.html
امیدبیگی مریم، حاتمی محمد، حسن آبادی حمیدرضا، واعظی امیرعباس. مدل تبیینی رشد پس از آسیب بر اساس رویکرد درمانی پذیرش و تعهد: نقش واسطه‌ای تاب‌آوری و سازگاری. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1400; 10 (3) :305-316
مریم امیدبیگی1 
، محمد حاتمی*2 ، حمیدرضا حسن آبادی3 ، امیرعباس واعظی4
، محمد حاتمی*2 ، حمیدرضا حسن آبادی3 ، امیرعباس واعظی4
1- دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت
2- دانشیار گروه روانشناسی بالینی دانشکده روانشناسی بالینی دانشگاه خوارزمی ،Hatami513@gmail.com
3- دانشیار گروه روانشناسی تربیتی دانشکده روانشناسی دانشگاه خوارزمی
4- استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی البرز
2- دانشیار گروه روانشناسی بالینی دانشکده روانشناسی بالینی دانشگاه خوارزمی ،
3- دانشیار گروه روانشناسی تربیتی دانشکده روانشناسی دانشگاه خوارزمی
4- استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی البرز
چکیده: (2491 مشاهده)
زمینه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی رابطه ساختاری رشد پس از آسیب، تاب‌آوری، سازگاری، انعطاف‌پذیری روانشناختی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان در یک مدل علّی انجام شد.
مواد و روش‌ها: برای انجام این پژوهش 304 نفر از بیماران مبتلابه سرطان استان البرز با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. شش مقیاس معتبر شامل: مقیاس رشد پس از آسیب تدسچی و کالهون، مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون، مقیاس سازگاری با سرطان مینی‌مک، مقیاس کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان و مقیاس انعطاف‌پذیری و انعطاف‌ناپذیری روانشناختی، جهت سنجش متغیرهای مدل مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها در این پژوهش با روش تحلیل مسیر از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری انجام شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که مدل با داده‌های این پژوهش، برازش مناسبی دارد ( 76/7= χ2، 94/0 GFI=، 99/0 CFI= و 073/0RMSEA= ) و رشد پس از آسیب، کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان را به صورت مستقیم پیش‌بینی نمود (اثر کل: 50/0) همچنین انعطاف‌پذیری روانشناختی هم به صورت مستقیم (اثر مستقیم 58/0) هم غیرمستقیم (اثر غیرمستقیم 16/0) از طریق تاب‌آوری و سازگاری، رشد پس از آسیب را پیش‌بینی نمود، نتایج این پژوهش نتایج نشان‌دهنده آن است انعطاف‌پذیری روانشناختی نقش معناداری در تبیین واریانس رشد پس از آسیب دارد و رشد پس از آسیب نقش معناداری در تبیین واریانس کیفیت زندگی دارد (01/0> P).
نتیجه‌گیری: انعطاف‌پذیری روانشناختی علاوه بر اینکه می‌تواند تاثیر مثبتی بر رشد پس ازآسیب داشته باشد، سازگاری را نیز افزایش می‌دهد و خود رشد پس از آسیب و سازگاری نیز می‌توانند کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان را افزایش دهند؛ بنابراین رویکرد درمان میتنی بر تهعد و پذیرش که باعث افزایش انعطاف‌پذیری روانشناختی می‌شود می‌تواند ضمن افزایش رشد پس از آسیب و سازگاری در بیماران مبتلابه سرطان، کیفیت زندگی آنها را نیز افزایش دهد.
مواد و روش‌ها: برای انجام این پژوهش 304 نفر از بیماران مبتلابه سرطان استان البرز با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. شش مقیاس معتبر شامل: مقیاس رشد پس از آسیب تدسچی و کالهون، مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون، مقیاس سازگاری با سرطان مینی‌مک، مقیاس کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان و مقیاس انعطاف‌پذیری و انعطاف‌ناپذیری روانشناختی، جهت سنجش متغیرهای مدل مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها در این پژوهش با روش تحلیل مسیر از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری انجام شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که مدل با داده‌های این پژوهش، برازش مناسبی دارد ( 76/7= χ2، 94/0 GFI=، 99/0 CFI= و 073/0RMSEA= ) و رشد پس از آسیب، کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان را به صورت مستقیم پیش‌بینی نمود (اثر کل: 50/0) همچنین انعطاف‌پذیری روانشناختی هم به صورت مستقیم (اثر مستقیم 58/0) هم غیرمستقیم (اثر غیرمستقیم 16/0) از طریق تاب‌آوری و سازگاری، رشد پس از آسیب را پیش‌بینی نمود، نتایج این پژوهش نتایج نشان‌دهنده آن است انعطاف‌پذیری روانشناختی نقش معناداری در تبیین واریانس رشد پس از آسیب دارد و رشد پس از آسیب نقش معناداری در تبیین واریانس کیفیت زندگی دارد (01/0> P).
نتیجه‌گیری: انعطاف‌پذیری روانشناختی علاوه بر اینکه می‌تواند تاثیر مثبتی بر رشد پس ازآسیب داشته باشد، سازگاری را نیز افزایش می‌دهد و خود رشد پس از آسیب و سازگاری نیز می‌توانند کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سرطان را افزایش دهند؛ بنابراین رویکرد درمان میتنی بر تهعد و پذیرش که باعث افزایش انعطاف‌پذیری روانشناختی می‌شود می‌تواند ضمن افزایش رشد پس از آسیب و سازگاری در بیماران مبتلابه سرطان، کیفیت زندگی آنها را نیز افزایش دهد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
