دوره 2، شماره 4 - ( 7-1392 )                   جلد 2 شماره 4 صفحات 196-191 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Azizi G, Nasiri M, Sadria R, Javanbakht M, Kalvandi M, Khannazer N et al . Diagnosis of Helicobacter pylori Infection in Children and Adult by Serological Test and Stool Antigen Test. aumj 2013; 2 (4) :191-196
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-136-fa.html
عزیزی غلامرضا، نصیری مهرداد، صدریا رضا، جوانبخت محمد حسن، کلوندی مینا، خان ناظر نیکو و همکاران.. تشخیص عفونت هلیکوباکترپیلوری در کودکان و بزرگسالان با استفاده از تست سرولوژیک و تست آنتی‌ژن مدفوعی. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1392; 2 (4) :191-196

URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-136-fa.html


1- کارشناس ارشد ایمونولوژی، بیمارستان امام حسن مجتبی(ع)، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
2- کاردان آزمایشگاه، بیمارستان امام حسن مجتبی(ع)، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
3- گروه تغذیه و بیوشیمی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
4- بیمارستان تامین اجتماعی شهریار، سازمان تامین اجتماعی تهران، تهران، ایران
5- گروه زیست سلولی و مولکولی، دانشکده علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
6- گروه میکروب‌شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده:   (22192 مشاهده)
زمینه وهدف: عفونت با هلیکوباکتر پیلوری عامل ایجاد گاستریت مزمن مرتبط با زخم دئودنوم، زخم معده و احتمالا آدنوکارسینومای معده است. تست‌های تشخیصی غیرتهاجمی شامل تست اوره تنفسی و تست‌های سرولوژیک و آنتی‌ژن مدفوعی می‌باشند. تشخیص سرولوژیک عفونت هلیکوباکتر پیلوری در کودکان صحت بالایی ندارد. به منظور بررسی پاسخ ایمنی به هلیکوباکتر پیلوری در کودکان و بزرگسالان، آنتی‌بادی‌های IgG و IgA ضد هلیکوباکتر پیلوری را با آنتی‌ژن هلیکوباکتر پیلوری در مدفوع (HpSA) مقایسه کردیم. مواد و روش‌ها: نمونه مدفوع و سرم از 218 بیمار کودک و بزرگسال مراجعه کننده به بیمارستان امام حسن مجتبی که دارای علائم کلینیکی بوده و در محدوده سنی 4 تا 77 سال قرار داشتند جمع‌آوری شد. نتایج سرولوژیک (IgG و IgA) و HpSA با استفاده از روش‌های ایمنواسی بدست آمدند. یافته‌ها: از 218 نتیجه سرولوژیک و HpSA بدست آمده، 39 مورد مربوط به کودکان (≤17 سال) و 179 مورد مربوط به بزرگسالان (≥18 سال) بود. میزان نتایج مثبت مربوط به HpSA (8/45%) بطور مشخص (P<0.001) کمتر از نتایج مربوط به IgG (6/54%) و بیشتر از IgA (9/28%) بود. همچنین ویژگی تست‌های سرولوژیک IgG و IgA در کودکان درمقایسه با بزرگسالان بیشتر بود. نتیجه‌گیری: در این مطالعه HpSA بعنوان یک ابزار کلینیکی و اپیدمیولوژیکی حساس و اختصاصی جهت ارزیابی عفونت هلیکوباکتر پیلوری استفاده شد. IgG همبستگی بهتری با HpSA نسبت به IgA داشت و همچنین IgG درکودکان بسیار حساس‌تر از بزرگسالان بود که موید این مطلب، احتمال تماس بیشتر بزرگسالان با هلیکوباکتر پیلوری در گذشته است. با استفاده از HpSA بعنوان استاندارد طلایی ما مشاهده کردیم که عملکرد تست‌های سرولوژیک IgG و IgA نسبت به سن متفاوت است، زیرا پاسخ ایمنی ناکامل یا تحمل به هلیکوباکتر پیلوری در کودکی وجود دارد و بنابراین تشخیص سرولوژیک هلیکوباکتر پیلوری کاربرد کمتری خواهد داشت. بنابراین ما پیشنهاد می‌کنیم که آزمایشگاه‌ها محدوده تیترهای سرولوژیک خود را بر اساس سن بازنگری کنند درحالیکه همبستگی کلینیکی بیشتر در این زمینه جهت تثبیت محدوده‌های اپتیمم لازم است.
متن کامل [PDF 285 kb]   (6880 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/12/16 | پذیرش: 1392/12/16 | انتشار: 1392/12/16

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه دانشگاه علوم پزشکی البرز می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Alborz University Medical Journal

Designed & Developed by : Yektaweb