1- دانشجو کارشناسی ارشد، گروه مهندسی پزشکی، واحد الکترونیکی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- استادیار، گروه مهندسی و فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهیدبهشتی، تهران، ایران ، shalbaf@sbmu.ac.ir
چکیده: (1697 مشاهده)
زمینه و هدف: مانتیور عمق بیهوشی نقش مهمی برای متخصصین بیهوشی جهت جلوگیری از اثرات نامطلوب از جمله بیداری حین عمل، ریکاوری طولانی مدت و افزایش خطر عوارض پس از عمل ایفا میکند. سیستم عصبی مرکزی هدف اصلی داروهای بیهوشی میباشد. ازاینرو پردازش سیگنال EEG در طول بیهوشی به منظور مانیتور عمق بیهوشی مناسب میباشد. ارزیابی همبستگی بین سیگنالهای نوروفیزیولوژیکی برای مطالعه و تفسیر ویژگیهای این سیگنالها ابزار سودمندی میباشند.
مواد و روشها: این مطالعه، شاخصهای همبستگی غیرخطی و شاخص آنالیز بازگشتی متقابل را برای تجزیه و تحلیل سیگنال EEG ثبت شده از هشت فرد بیمار تحت بیهوشی پروپوفول را استفاه کرده و با شاخص خطی همبستگی متقابل مقایسه میکند. احتمال پیشبینی (Pk) جهت ارزیابی عملکرد شاخصها در پیشبینی شاخص دوطیفی (BIS) بکار رفته است. همچنین نمودارهای جعبهای به همراه آزمون آماری کروسکال-والیس جهت بررسی کارایی شاخصهای استخراج شده از سیگنال EEG به منظور تشخیص حالتهای مختلف بیهوشی استفاده شده است. علاوه براین، ضریب تغییرات (mean±SD) برای توصیف پایداری شاخصها در طول حالتهای بیهوشی و ضریب همبستگی (R) جهت مقایسه عملکرد هریک از اندازهگیرها با شاخص BIS بکار رفته است.
یافتهها: براساس نتایج، شاخصهای غیرخطی دارای تغییرات کمتری در نقطه عدم هوشیاری در مقایسه با BIS (انحراف معیار 09/0) می باشد و مقادیر P کمتر از 05/0 و بیشترین Pk و ضریب همبستگی بالاتری با شاخص BIS نشان میدهند.
نتیجهگیری: شاخصهای غیرخطی در مقایسه با شاخص خطی، عملکرد مناسبی برای تمایز حالتهای مختلف بیهوشی داشته و همبستگی بالایی با شاخص BIS نشان میدهند و در برابر نویز، مقاومتر میباشند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/11/11 | پذیرش: 1399/11/10 | انتشار: 1399/11/10