دوره 9، شماره 1 - ( 12-1398 )
جلد 9 شماره 1 صفحات 30-21 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gholamzadeh M, Shareati M. Effect of Tranylcypromine Drug on LH, FSH, Testosterone Hormones Concentration and Testicular Tissue Changes in Adult Male Rat. aumj 2020; 9 (1) :21-30
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1055-fa.html
URL: http://aums.abzums.ac.ir/article-1-1055-fa.html
غلامزاده محبوبه، شریعتی مهرداد. تاثیر داروی ترانیل سیپرومین بر غلظت هورمونهای LH, FSH ، تستوسترون و تغییرات بافتی بیضه در موش صحرایی نر بالغ. نشریه علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی البرز. 1398; 9 (1) :21-30
1- گروه زیست شناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی ، شیراز، ایران
2- گروه زیست شناسی، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون، ایران ،mehrdadshariati@hotmail.com
2- گروه زیست شناسی، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی، کازرون، ایران ،
چکیده: (4572 مشاهده)
زمینه و هدف: ترانیل سیپرومین در رده داروهای مهارکننده مونو آمین اکسیداز می‌باشد. ترانیل سیپرومین از مشتقات آمفتامین است و با مهار غیرانتخابی و غیرقابل برگشت آنزیم مونوآمین اکسیداز در مغز موجب مهار تجزیه دوپامین، سروتونین، اپی نفرین و سایر مونوآمین‌ها می‌شود.
مواد و روشها: در این پژوهش تاثیر داروی ترانیل سیپرومین بر میزان هورمونهای FSH‚ LH و تستوسترون و تغییرات وزن بدن و بیضه در موش صحرایی نر بالغ مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با وزن تقریبی 250-200 گرم انتخاب و به 5 گروه10تاییتقسیم شدند. گروهها شامل گروه کنترل، شاهد و تیمار با دوزهایmg⁄kg10‚mg⁄kg 20 ‚mg⁄kg 40 بودند. دارو به صورت دهانی و به مدت 21 روز به صورت روزانه به حیوانات خورانده شد. در پایان دوره آزمایش پس از تعیین وزن بدن حیوانات عمل خونگیری انجام شد. نمونه‌های خون جهت تهیه سرم سانتریفیوژ گردید و تا زمان سنجش‌های هورمونی در دمای 20- درجه سانتی‌گراد فریز شدند. غلظت هورمونهای FSH‚ LH و تستوسترون با روش RIA اندازه گیری شد و بیضه حیوانات جهت بررسی تغییرات بافتی از بدن خارج و توزین شد و پس از تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. از نرم افزار SPSS و Excel و آزمون‌های ANOVA و Tukey tests برای تحلیل آماری استفاده شد.
یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد مصرف داروی ترانیل سیپرومین در دوز حداکثر به مدت 21 روز افزایش معنا داری در غلظت هورمونهای FSH و LH ایجاد می‌کند، هم چنین کاهش معنا داری بر غلظت هورمون تستوسترون در دوز حداکثر و تعداد سلول‌های لیدیگ در هر سه گروه تجربی ایجاد می‌کند (05/0 P). این دارو تاثیر معنا داری بر وزن بدن حیوانات، وزن بیضه و تعداد سلول‌های سرتولی ایجاد نمی کند. نتایج حاصل از مطالعات بافتی بیضه نشان می‌دهد ترانیل سیپرومین در طول 21 روز باعث کاهش معنی‌دار اسپرماتوگونی، اسپرماتید و اسپرماتوسیت می‌شود و در نتیجه در روند اسپرماتوژنز تاثیر می‌گذارد.
نتیجه‌گیری: داروی ترانیل سیپرومین می‌تواند باعث کاهش تولید تستوسترون و افزایش هورمونهای LH و FSH گردد.
مواد و روشها: در این پژوهش تاثیر داروی ترانیل سیپرومین بر میزان هورمونهای FSH‚ LH و تستوسترون و تغییرات وزن بدن و بیضه در موش صحرایی نر بالغ مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با وزن تقریبی 250-200 گرم انتخاب و به 5 گروه10تاییتقسیم شدند. گروهها شامل گروه کنترل، شاهد و تیمار با دوزهایmg⁄kg10‚mg⁄kg 20 ‚mg⁄kg 40 بودند. دارو به صورت دهانی و به مدت 21 روز به صورت روزانه به حیوانات خورانده شد. در پایان دوره آزمایش پس از تعیین وزن بدن حیوانات عمل خونگیری انجام شد. نمونه‌های خون جهت تهیه سرم سانتریفیوژ گردید و تا زمان سنجش‌های هورمونی در دمای 20- درجه سانتی‌گراد فریز شدند. غلظت هورمونهای FSH‚ LH و تستوسترون با روش RIA اندازه گیری شد و بیضه حیوانات جهت بررسی تغییرات بافتی از بدن خارج و توزین شد و پس از تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. از نرم افزار SPSS و Excel و آزمون‌های ANOVA و Tukey tests برای تحلیل آماری استفاده شد.
یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد مصرف داروی ترانیل سیپرومین در دوز حداکثر به مدت 21 روز افزایش معنا داری در غلظت هورمونهای FSH و LH ایجاد می‌کند، هم چنین کاهش معنا داری بر غلظت هورمون تستوسترون در دوز حداکثر و تعداد سلول‌های لیدیگ در هر سه گروه تجربی ایجاد می‌کند (05/0 P). این دارو تاثیر معنا داری بر وزن بدن حیوانات، وزن بیضه و تعداد سلول‌های سرتولی ایجاد نمی کند. نتایج حاصل از مطالعات بافتی بیضه نشان می‌دهد ترانیل سیپرومین در طول 21 روز باعث کاهش معنی‌دار اسپرماتوگونی، اسپرماتید و اسپرماتوسیت می‌شود و در نتیجه در روند اسپرماتوژنز تاثیر می‌گذارد.
نتیجه‌گیری: داروی ترانیل سیپرومین می‌تواند باعث کاهش تولید تستوسترون و افزایش هورمونهای LH و FSH گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
