جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای Inti

افسانه علیزاده اصلی، زینب جعفر نژاد لنگرودی،
دوره ۷، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۷ )
چکیده

هدف: پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی طرح‌واره درمانی مبتنی بر برنامه غنی‌سازی ارتباطی پذیرش و ذهن‌آگاهی در صمیمیت، سازگاری و تاب‌آوری در زنان با تعارضات زناشویی شهرستان کرج انجام شد.
روش بررسی:  روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش تمامی زوجین دارای تعارضات زناشویی مراجعه‌کننده به مراکز بهداشت شهر کرج بود. روش نمونه گیری در این پژوهش بصورت در دسترس بود و با این روش تعداد ۳۰  نفر از زنان دارای تعارضات زناشویی انتخاب شده و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۱۵ نفر) گمارده شدند. سپس گروه آزمایش در ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای طرح‌واره درمانی مبتنی بر برنامه غنی‌سازی ارتباطی پذیرش و ذهن‌آگاهی به شیوه گروهی شرکت کردند و گروه کنترل برنامه عادی روزانه خود را گذراند. داده‌های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه‌های سازگاری زناشویی، تاب‌آوری، تعارضات زناشویی و صمیمیت در ازدواج جمع آوری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و با بهره گیری از نرم افزار SPSS  تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد طرح‌واره درمانی مبتنی بر برنامه غنی‌سازی ارتباطی پذیرش و ذهن‌آگاهی به طور معناداری موجب افزایش صمیمیت، سازگاری و تاب آوری و کاهش تعارضات زناشویی در گروه آزمایش شد (۰۵/۰< p).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج بدست آمده می‌توان نتیجه گرفت از طرح‌واره درمانی مبتنی بر برنامه غنی‌سازی ارتباطی پذیرش و ذهن‌آگاهی در جهت افزایش صمیمیت، سازگاری و تاب آوری و همچنین کاهش تعارضات زناشویی استفاده کرد.
 
خدیجه سلمانی، فاطمه رسولی، فاطمه اسکندری، فرزانه صانعی، زینب جعفرنژاد،
دوره ۹، شماره ۳ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تصویرسازی ارتباطی بر صمیمیت همسران مردان مبتلا به اعتیاد در مرکز بهداشت شهرستان کرج سال ۱۳۹۷ انجام شد.
روش: پژوهش حاضر شبه آزمایشی از نوع طرح‌های پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این مطالعه شامل از سامانه سیب تعداد حجم جامعه ۸۴۸ اعلام گردید و براساس محاسبات فرمول کوکران حجم بهینه نمونه با ۸۶ نفر انتخاب شد. به دو گروه آزمایش ۴۳ نفر و کنترل ۴۳ نفر تقسیم شد. از ابزارهای شامل پرسشنامه‌های صمیمت زناشویی والکر و تامپسون اجرا شد. نتایج به وسیله نرم افزار spss  تحلیل شدند .
یافته ها: براساس نتایج تحلیل کواریانس تک متغیره می‌توان گفت نمرات حاصل از مقیاس صمیمیت زناشویی بعد از جلسات آموزشی (۰۰۰/۰ >p،۰۵۷/۷=f) تفاوت معناداری از لحاظ آماری وجود دارد .همچنین نتایج حاصل از یکماه پیگیری از صمیمیت زناشویی بعد از تمرینات ایماگوتراپی در مرحله پیگیری به ترتیب (۰۰۵/۰P›،۴۱/۱۵۴=F) و (۰۰۰/۰>p،۳۶/۱۴=f) نشان داد که تفاوت معنی­داری به لحاظ آماری در صمیمیت زناشویی وجود دارد.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش تمرینات ایماگوتراپی در افزایش صمیمیت زناشویی تاثیر گذار می‌باشد.
شیما احمدی​ نژاد، کیومرث امینی،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۷-۱۴۰۰ )
چکیده

زمینه و هدف ها: پروتئوس میرابیلیس یکی از عوامل شایع در عفونت های مجرای ادراری (UTI) و گاهی باکتریمی می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر  شناسایی مولکولی ژن های intI، intII و sul در سویه های پروتئوس میرابیلیس جدا شده از ادرار بوسیله Multiplex-PCR و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی این سویه‌ها می‌باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تعداد ۲۹۲ نمونه ادرار از بیماران دارای عفونت ادراری بدست آمد. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش انتشار از ژل و مطابق دستورالعمل استاندارد آزمایشگاه و بالین (CLSI) بر روی محیط مولر هینتون آگار انجام شد. سپس multiplex-PCR برای شناسایی ژن های intI، intII و sul با استفاده از توالی های الیگونوکلئوتیدی ویژه انجام شد.
یافته ها: نتایج تست های روتین بیوشیمیایی و میکروبیولوژی نشان داد که از مجموع ۲۹۲ نمونه ادرار تحت مطالعه، ۶۰ نمونه پروتئوس میرابیلیس بدست آمد. بیشترین میزان حساسیت به آمیکاسین (۱۰۰%) و جنتامایسین (۳/۹۸%) مشاهده شد. همچنین ۱۰% سویه‌ها به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. نتایج آزمون مولکولی نشان داد که بیشترین و کمترین شیوع به ترتیب مربوط به ژن های intII وsul۱ با پراکندگی ۲/۸۱% و ۲۵% بود.
نتیجه گیری: با توجه به نقش اینتگرون در گسترش فاکتورهای مقاومتی و فراوانی مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های پروتئوس میرابیلیس، توجه به مدیریت صحیح در مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و اتخاذ تدابیر لازم در رعایت استانداردهای بهداشتی می‌تواند در جلوگیری از گسترش مقاومت موثر باشد.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه دانشگاه علوم پزشکی البرز می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Alborz University Medical Journal

Designed & Developed by : Yektaweb