جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای عفونت های بیمارستانی

دکتر ملیحه ضیائی، دکتر رضا احمدی، دکتر عبدالجواد خواجوی، دکتر علیرضا معدل، دکتر فرنوش شریفی مود، خانم میترا توکلی زاده،
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۴۰۳ )
چکیده

مقدمه: عفونت‌های بیمارستانی یکی از مسائل بهداشتی- درمانی مهم در سراسر دنیا است که باعث تحمیل هزینه‌های درمانی، افزایش طول مدت بستری و مرگ بسیاری از بیماران می‌شود و کنترل عفونت‌های بیمارستانی باعث ارتقای سطح سلامت بیماران و کاهش هزینه‌های بیمارستانی در بیماران می‌شود. لذا این پژوهش باهدف تعیین شیوع عفونت‌های بیمارستانی یکی از بیمارستان‌های شمال شرق کشور  طی سال‌های ۱۴۰۰-۱۳۹۶ انجام گرفت.
روش: در این مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی که به روش سرشماری داده‌های ۵۷۴ فرد مبتلابه عفونت بیمارستانی بستری‌شده در یکی از بیمارستان‌های شمال شرق کشور  طی سال‌های ۱۴۰۰-۱۳۹۶ که از سامانه مراقبت عفونت‌های بیمارستانی استخراج گردید موردبررسی قرار گرفت و داده‌ها نهایتاً با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS-v۲۵ با آزمون‌های آماری مناسب مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. سطح معنی‌داری کمتر از ۰,۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: باتوجه‌به نتایج به‌دست‌آمده در این مطالعه میزان شیوع عفونت‌های بیمارستانی در این بازه زمانی در یکی از بیمارستان‌های شمال شرق کشور  ۰,۷۶ % بود که ۵۷۴ فرد مبتلابه عفونت بیمارستانی دارای میانگین سنی ۳۴.۳۷±۶۰,۲۵ سال بودند. میانگین مدت‌زمان بین پذیرش بیمار تا ایجاد عفونت بیمارستانی ۲۸.۳۲±۱۴,۶۷ روز بود و میانگین زمان بستری ۳۱.۱۵ ± ۲۹,۰۲ روز بود. بر اساس نتایج این پژوهش میزان شیوع عفونت‌های بیمارستانی در زنان ۵۵.۶ % بود. بیشترین موارد عفونت بیمارستانی ۳۶.۷ % در سال ۱۴۰۰ گزارش‌شده بود. همچنین بیشترین عامل عفونت‌های بیمارستانی استافیلوکوک اورئوس و بعدازآن اشرشیاکولی بود. همچنین بیشترین نمونه موردبررسی در لوله تراشه و پس‌ازآن نمونه ادراری بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه میزان شیوع عفونت‌های بیمارستانی در افراد بستری در بخش ICU و بخش داخلی و افراد با لوله تراشه و بعدازآن افراد دارای کاتتر ادراری است، می‌توان راه‌کارهای پیشگیری‌کننده را در این جهت به کار گرفت.
 
خانم سپیده مهربخش، دکتر فرشته قندهاری، دکتر ملاحت رضایی، دکتر مهنوش فاطمی، دکتر علی‌محمد احدی،
دوره ۱۴، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۴۰۳ )
چکیده

مقدمه: ظهور سریع عفونت‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به چند دارو (MDR)، به یک تهدید سلامتی هشداردهنده در سراسر جهان تبدیل شده است. این مطالعه باهدف شناسایی الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس MDR در عفونت زخم سوختگی انجام شد.
روش کار: در مجموع ۱۰۰ نمونه سواب از بیماران دارای زخم سوختگی از بیمارستان سوختگی طالقانی (اهواز، ایران) جمع‌آوری شد. تمامی نمونه‌ها از بیماران بستری طی ۷ روز پس از پذیرش جمع‌آوری گردید. جدایه‌ها با استفاده از کشت استاندارد و آزمایش‌های بیوشیمیایی به‌عنوان استافیلوکوکوس اورئوس شناسایی شدند. حساسیت ضدباکتریایی جدایه‌ها در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از روش انتشار دیسک کربی - ‌بائر با استفاده از ۱۷ آنتی‌بیوتیک ارزیابی شد. سپس جدایه‌ها تحت واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) اختصاصی گونه قرار گرفتند.
یافته‌ها: ۴۰ جدایه استافیلوکوکوس اورئوس (۴۰%) از نمونه‌های زخم سوختگی جداسازی گردید. جدایه‌ها بالاترین مقاومت را به آنتی‌بیوتیک‌های پنی‌سیلین (۵/۸۲%)، آمیکاسین (۵/۷۷%)، تری‌متو‌پریم‌سولفامتوکسازول (۷۰%)، سیپروفلوکساسین و جنتامایسین (۵/۶۷%) و بالاترین حساسیت را به آنتی‌بیوتیک‌های ونکومایسین (۸۰%)، لینزولید (۵/۷۷%)، کلیندامایسین (۵/۷۲%)، و اریترومایسین (۶۰%) داشتند. ۲۰ جدایه (۵۰%) به بیش از ۳ آنتی‌بیوتیک‌ مقاوم بودند، که به‌عنوان جدایه‌های MDR در نظر گرفته شدند.
نتیجه‌گیری: شیوع استافیلوکوکوس اورئوس MDR یک مشکل جهانی است که نیاز به توجه فوری دارد. مقاومت دارویی چندگانه استافیلوکوکوس اورئوس می‌تواند ناشی از بستری‌شدن طولانی‌مدت بیماران در بخش سوختگی و استفاده بیش از حد از آنتی‌بیوتیک‌ها به‌منظور درمان عفونت باشد؛ بنابراین، شناسایی اپیدمیولوژی، الگوهای مقاومت آنتی‌بیوتیکی، و مدیریت عفونت استافیلوکوکوس اورئوس در واحدهای سوختگی مفید خواهد بود.



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه دانشگاه علوم پزشکی البرز می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Alborz University Medical Journal

Designed & Developed by : Yektaweb