آرزو آقاکوچک زاده، محمد محمدزاده، مینا حامیان، میترا رحیم‌زاده، سحر اسمعیل شیرازی،
دوره ۹، شماره ۴ - ( ۶-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺮوز ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎی ﺧﻄﺮﻧﺎک در ﺑﯿﻤﺎران، ﻣﻨﺎﺑﻊ آب یﻮﻧﯿﺖ ﻫﺎی دﻧﺪاﻧﭙﺰﺷﮑﯽ از ﻧﻈﺮ آﻟﻮدﮔﯽ ﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻫﺪف از ایﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ارزیﺎﺑﯽ وﺟﻮد ﻣﯿﮑﺮوارﮔﺎﻧﯿﺴﻢ ﻫﺎی ﺑﯿﻤﺎری زا در آب یﻮﻧﯿﺖ ﻫﺎی دانشکده دندانپزشکی البرز ﺑﻮد.
روش: در ایﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ۱۲۰ ﻧﻤﻮﻧﻪ آب از ﺗﻮرﺑﯿﻦ قبل و بعد از فلاشینگ، پوآر آب و هوا، لیوان پر کن و ۵ ﻧﻤﻮﻧﻪ آب ﺷﻬﺮی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮐﻨﺘﺮل ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ. سپس ﻧﻤﻮﻧﻪها ﺑﺮ روی ﻣﺤﯿﻂهای کشت EMB و Blood agar ﮐﺸﺖ داده ﺷﺪ و کلونی‌های رشد یافته شمارش گردید. داده ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻣﺎر ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺗﺠﺰیﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪﻧﺪ.
یافته‌ها: مجموع ۱۲۵ نمونه مورد بررسی آلــودگی باکتریــایی قرار گرفت. میــانگین شــمارش باکتریــایی توربین اولیه قبل از فلاشینگ ۱۵۶/۶۹۲۱±۳۳/۵۴۶۳ Cfu/ml ، میــانگین شــمارش باکتریــایی توربین پس از ۳۰ ثانیه فلاشینگ ۳۳۶/۴۳۵۴±۰۰/۳۰۹۰ Cfu/ml، میــانگین شــمارش باکتریــایی لیوان پرکن ۴۱۱/۱۰۶۰±۶۷/۱۹۹۶Cfu/ml ، میــانگین شــمارش باکتریــایی پوآر آب و هوا ۳۰۷/۲۶۶۶±۳۳/۲۷۳۳ Cfu/ml و همچنین میــانگین شــمارش باکتریــایی آب شهری ۰۰/۲۸۰±۶۶۶/۸۳ Cfu/ml بــود. باکتری‌های تعیین هویت شده عبارت اند از: اشریشیا کولی (۶۶/۴۱%)، کلبسیلا (۸۳/۳۰%)، استاف غیر پاتوژن (۶/۲۶%)، میکروکوکوس (۸۳/۲۵%) و غیره.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سطح آلودگی باکتریایی آب خروجی از یونیت بالا است و کیفیت میکروبی آب باید به طور مرتب بررسی شود. فلاشینگ آلودگی آب را کاهش می‌دهد؛ اما در جراحی‌ها و برای افراد با نقص سیستم ایمنی، پیشنهاد می‌شود که از سایر روش‌های کنترل عفونت استفاده شود.
