سیده مرضیه فاطمی ابهری، میثم موسائی،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: در این مقاله به دنبال یافتن پاسخی برای این سؤال اصلی هستیم که عوامل محیطی و ژنتیکی چه اندازه بر میزان شیوع چاقی در کودکان تأثیر دارد؟
مواد و روش‌ها: در این مقاله روش پیمایشی بوده که برای گردآوری اطلاعات، تعداد ۳۸۴ کودک ۶ تا ۱۲ ساله را از دبستانهای پسرانه و دخترانه شهر قم به صورت کاملاً تصادفی انتخاب کرده و در یک مطالعه پیمایشی مورد مطالعه قرار داده ایم. روش تحلیل استفاده از آمار توصیفی و استنباطی بوده و برای آزمون معناداری از کای اسکویر (مربع کای) استفاده شده است.
یافتهها: ۱۹ درصد از کودکان مورد مطالعه دچار اضافه وزن (Ovor weight) و ۲/۱۳ درصد چاق (Obese) و بقیه دارای وزن نرمال بودهاند. پسران نسبت به دختران دارای اضافه وزن و چاقی بیشتری هستند. همچنین این مطالعه نشان میدهد که بین جنس، فعالیت فیزیکی، مصرف غذاهای آماده (Fast food)، کمخوابی، چاقی پدر و مادر و میزان شیوع چاقی رابطه معناداری وجود دارد. اما بین سن، درآمد خانوار، تحصیلات مادر رابطه معناداری مشاهده نشد.
نتایج: دربین عوامل مؤثر قابل کنترل، باید به نوع غذا، فعالیت فیزیکی و کیفیت و کمیت خواب کودکان توجه ویژهای داشت و با برنامهریزی دو عامل مهم، نسبت به کنترل کاهش چاقی اقدام کرد.
