افشین مرتضوی، فرامرز فاضلی، سحر یوسف نژاد،
دوره ۴، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۴ )
چکیده
هدف: هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه اثر درمان ترکیبی آلفابلوکر و آنتی کولینرژیک با درمان آلفابلوکر در بیماران مبتلا به هیپرپلازی خوش خیم پروستات است. روش‌ها: این بررسی بصورت کارآزمایی بالینی یک سو کور بر روی ۸۰ نفر از بیماران مبتلا به هیپرپلازی خوش خیم پروستات که به بیمارستان امام علی (ع) زاهدان مراجعه کرده بودند، انجام شد. بیماران بصورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و به یک گروه تامسولوسین با دوز mg/d ۴/۰ به همراه تولترودین و به گروه دیگر همین میزان تامسولوسین به همراه پلاسبو داده شد. هر دو گروه پیش و ۶ ماه پس از درمان از نظر علایم بالینی، بهبود سطح زندگی و رضایت مندی از درمان بررسی شدند. سپس اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS آنالیز شد. نتایج: دو گروه از نظر دموگرافیک و شاخص‌های اساسی مانند حد PVR، PSA اولیه و حجم پروستات یکسان بودند. میزان نمره بین المللی علایم پروستات (IPSS) قبل از درمان در دو گروه تفاوتی نداشت ولی پس از ۶ ماه درمان، این میزان در آن دسته از بیماران که تولترودین مصرف می‌کردند، بهبود معناداری نسبت به گروه پلاسبو داشت ) ۰۰۰۸/۰p= .( بحث: به نظر می‌رسد که ترکیب آلفابلوکر با آنتی کولینرژیک در بیماران مبتلا به هیپرپلازی خوش خیم پروستات می‌تواند به عنوان یک درمان اولیه مناسب یا به عنوان درمان آلترناتیو پس از شکست درمان‌های مرسوم استفاده گردد.
