الهه غلامی رودمعجنی، مهدی گودرزوند، نسیم حیاتی رودباری، کاظم پریور،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( ۴-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: مواجهه با لیپوپلی ساکاریدهای باکتریایی در دوران جنینی، منجر به آسیب مغزی و گنادی می‌شود. هدف این مطالعه، بررسی اثر محافظتی آستاگزانتین بر اثرات نامطلوب لیپوپلی ساکاریدهای باکتریایی اعمال شده در دوران جنینی بر روی رفتارهای مادرانه، وزن، قد و تغییرات نورونی هیپوتالاموس در زاده های نر بالغ موش های نژاد NMRI می‌باشد.
مواد و روش‌ها: موش های ماده باردار به ۴ گروه تقسیم شدند. ۱) مادران کنترل: فقط آب مقطر را در روز ۱۱ بارداری به صورت گاواژ دریافت کردند. ۲) مادران حامله دریافت کننده LPS: در روز ۱۱ بارداری LPS با دوز g/kgµ ۲۰ به صورت زیر جلدی دریافت کردند. ۳) مادران حامله دریافت کننده AST: در روزهای ۱۱، ۱۲، ۱۳ بارداری آستاگزانتین را با دوز mg/kg ۵ به صورت گاواژ دریافت کردند. ۴) مادران حامله دریافت کننده LPS +AST: در روزهای ۱۱، ۱۲، ۱۳ بارداری آستاگزانتین را با دوز mg/kg ۵ به صورت گاواژ دریافت کردند. همچنین در روز ۱۱ حاملگی، LPS را با دوز فوق، ۱ ساعت و نیم بعد از گاواژ آستاگزانتین دریافت کردند. سپس بعد از به دنیا آمدن فرزندان، رفتار مادرانه برای ۳ روز و قد، وزن اندازه گیری شد. علاوه بر این، پس از روز ۶۰، هیپوتالاموس فرزندان جهت مطالعه تغییرات نورونی بررسی شد.
یافته ها: آستاگزانتین موجب بهبود معنی دار رفتارهای مادرانه نشد و بر قد و وزن فرزندان نیز اثری نداشت در صورتی که موجب افزایش تعداد نورون های هیپوتالاموس در فرزندان گردید.
نتیجه گیری: آستاگزانتین دارای اثرات محافظت عصبی می‌باشد که احتمالا از طریق خاصیت آنتی اکسیدانی عمل می‌نماید.
