۱ فریبا محمودپور، ۲ سید جمال قائم‌مقامی، ۳ علیرضا استادرحیمی، ۴ محمدرضا وفا،
دوره ۱، شماره ۳ - ( ۴-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: مطالعات تن سنجی در کودکان و نوجوانان از اهمیت به سزایی برخوردار است . بدینوسیله می‌توان تغییرات رشد را پایش نمود. بررسی وضعیت رشد می‌تواند نشانگر وضعیت سلامت کودک و نوجوان باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی ۱۵۵۲ دختر و۱۵۵۱ پسر دانش‌آموز مقطع اول راهنمایی شهر تبریز با میانگین سنی ۵/۱۱ سال به‌صورت تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای از ۵ ناحیه آموزش و پرورش شهر تبریز به تناسب تعداد دانش‌آموز، انتخاب شدند. قد و وزن آنان اندازه‌گیری و BMI محاسبه گردید. داده‌های حاصل با استفاده از نرم افزار‌های Epi info و Antro WHO و ۱۶ Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و ارزیابی وضعیت تغذیه با استفاده از استاندارد WHO ۲۰۰۷ و CDC ۲۰۰۰ انجام شد.
یافته ها: نتایج حاصل نشان می‌دهد که با استاندارد WHO ۲۰۰۷ به ترتیب ۸/۱ % و ۸/۰% دختران و پسران کوتاه قد بودند. از نظر BMI به ترتیب ۸/۳ % و ۲/۲% لاغر و ۵/۰ % و ۸/۰% دچار لاغری شدید بودند,۷/۸% و ۵/۱۴ % چاق و به ترتیب ۵/۲۰ % و ۱/۲۱ % دچار اضافه وزن بودند. اختلاف در BMI و نسبت قد به سن بین دو جنس به ترتیب با ۰۰۰۱/۰p= و ۰۰۲/۰p= معنادار بود.
و در مقایسه با استاندارد CDC ۲۰۰۰ به ترتیب ۱/۰% و ۳/۰% دختران و پسران دچار کم وزنی شدید و ۳/۲% و۸/۱% کم وزنی متوسط و ۷/۱۳ % و ۱۳% کم وزنی خفیف داشتند. ۲/۱% دخترها و ۸/۰% پسرها کوتاه قدی داشتند. از نظر BMI به ترتیب ۸/۲% و ۴/۴% چاق و ۵/۲۰ % و ۷/۲۴% اضافه وزن و۷/۳% و ۲/۲% لاغر و ۵/۰% و ۱% لاغری شدید داشتند. BMI بین دو جنس اختلاف معنادار داشت (۰۰۲/۰p=).
نتیجه‌گیری: با مقایسه دو استاندارد سوء تغذیه بین نوجوانان شهر تبریز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از مقایسه ۲ نوع استاندارد متفاوت می‌باشد که تفسیر وضعیت رشد را دچار ابهام می‌سازد. لذا ذکر نوع استاندارد مورد استفاده در گزارشات و تعیین درصدهای سوء تغذیه و چاقی اهمیت دارد. با توجه به تفاوت قابل توجه در شیوع چاقی و اضافه وزن با کاربرد دو استاندارد و دقت بیشتر استاندارد WHO ۲۰۰۷ پیشنهاد می‌شود از این استاندارد بین‌المللی و جدید برای تعیین وضع تغذیه کودکان و نوجوانان استفاده شود.
