جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای محتشم امیری

۱ عباس درجانی، ۲ حجت افتخاری، ۳ زهرا محتشم امیری،
دوره ۳، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۹۲ )
چکیده

مقدمه: در بیش از ۵۰% موارد ضایعات پسوریازیس، کلونیزاسیون استافیلوکوک اورئوس گزارش شده است. با توجه به نقش اختلال اپیدرمی در کلونیزاسیون استاف اورئوس و نقش سوپر آنتی‌ژنی استاف در تشدید پسوریازیس، این مطالعه با هدف ارتباط کلونیزاسیون استافیلوکوک اورئوس ضایعات پوستی بیماران پسوریازیس ولگاریس با شدت بیماری بر حسب PASI Score (Psoriatic Area and Severity Index) انجام شد. مواد وروش‌ها: دریک مطالعه توصیفی تحلیلی، ۴۲ بیمارجدید پسوریازیس ولگاریس که طی ۴ هفته گذشته هیچ درمان موضعی یا سیستمیک آنتی‌بیوتیک دریافت نکرده بودند وارد مطالعه شدند. اطلاعات مورد نیاز از بیماران کسب شده، PASI Score بر اساس معیار اریتم، پوسته‌ریزی، ضخامت و اندازه پلاک‌های پسوریازیسی و سطح درگیری محاسبه شد.سپس نمونه‌گیری از ضایعات پوستی با سوآب انجام شده و برای کشت به آزمایشگاه فرستاده شدند. سپس داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۱۳ و با استفاده از آزمون آماری T-Test مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج: فراوانی نسبی کلونیزاسیون ضایعات پوستی بیماران پسوریازیسی ۲/۴۵% (۱۹ بیمار از ۴۲ بیمار) بود.میانگین PASI Score درگروه کشت مثبت ۶۲/۳±۰۷/۱۶ و در گروه کشت منفی ۶۷/۳±۴۳/۱۲ بود که این اختلاف از نظر آماری تفاوت معناداری داشته است (۰۰۱/P=). میانگین طول مدت بیماری در گروه کشت مثبت ۹۸/۴±۱۱/۷ سال و در گروه کشت منفی ۲۵/۵±۳۹/۶ سال بود که از نظر آماری تفاوت معناداری نبود. نتیجه‌گیری: اختلاف آماری معنادار شدت بیماری در گروه کشت مثبت وکشت منفی از نظر استافیلوکوک اورئوس در بیماران پسوریازیس می‌تواند ناشی از نقش سوپر آنتی‌ژنی این باسیل در بیماری فوق باشد.
عباس درجانی، زین‌العابدین مهدی‌زاده، نرگس علیزاده، حجت افتخاری، رعنا رفیعی، کاوه قرائی‌نژاد، سیده ساره شفائی تنکابنی، زهرا محتشم امیری،
دوره ۵، شماره ۴ - ( ۸-۱۳۹۵ )
چکیده

مقدمه: پسوریازیس یک بیماری التهابی شایع پوست است که در ان هم سیستم ایمنی ذاتی وهم سیستم ایمنی اکتسابی درگیر می‌شوند.از طرفی ویتامین د ، تعدیل کننده سیستم ایمنی می‌باشد که در پاره ای از بیماریهای خودایمنی ارتباط ان دیده شده است. بنابراین رابطه سطح ویتامین د خون یا بیماری پسوریازیس موردبحث است که در این مطالعه هدف بررسی این ارتباط بوده است.

مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی مقایسه ای بوده که۳۰ بیمارمبتلا به پسوریازیس ولگاریس مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان رازی رشت به روش نمونه گیری مستمر Sequential  وارد مطالعه شدند. برای گروه کنترل ۳۰ نفراز افراد مراجعه کننده به درمانگاه پوست یا پرسنل بیمارستان با همسان سازی جنس، سن ورنگ پوست انتخاب شدند.شرط ورود کلیه افرادی بودندکه مکمل کلسیم یا درمان ویتامین د دریافت نکرده ، همچنین دارای بیماری زمینه ای مرتبط با کمبود ویتامین دنبودند. افراد از نظراطلاعات دموگرافیک وزمینه ای مورد پرسش واقع شده و سپس از کلیه افراد شرکت کننده یک نمونه خون وریدی گرفته ودر یک آزمایشگاه مرجع از نظر سطح ویتامین د، هورمون پاراتورمون، کلسیم وفسفرمورد آزمون قرار گرفت . جهت آنالیز و بررسی داده­ها ازامار توصیفی و آزمون­های آماری chi square استفاده شد.

یافته ها: میانگین ویتامین د در گروه بیماران برابر ng/ mL ۶/۱۲± ۸/۲۵ و در گروه کنترل ng/ mL ۹/۸ ± ۷/۲۳ بود. از مجموع افراد تحت بررسی ۲۴ نفر(۴۰%) دچار کمبود ویتامین د، ۲۰نفر (۳/۳۳%) دارای میزان ناکافی ویتامین د وفقط ۷/۲۶% دارای سطح ویتامین د قابل قبول بودنداما اختلافی از نظر این کمبود بین دوگروه دیده نشد بطوریکه این میزان در گروه بیمار ۱۱نفر( ۷/۳۶ درصد )و در گروه کنترل نیز ۱۳ نفر( ۳/۴۳ درصد) بود(۰۵/۰ < p). از نظر سایر فاکتورهای بیوشیمیائی خون نیز بین دوگروه اختلاف معنی داری دیده نشد.

 نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان دهنده بالابودن میزان کمبود ویتامین د هم در بیماران پسوریازیس وهم در افراد سالم بوده است که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.


زهرا محتشم امیری، محمدعلی جوافشانی، طلیعه بشری شیخانی، مریم کیایی،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده

مقدمه و هدف: چاقی کودکان یک مشکل بهداشت عمومی می‌باشد که مطالعات اپیدمیولوژیک برای شناسایی عوامل پیش‌بینی کننده آن بسیار مهم هستند.هدف از این مطالعه بررسی تأثیر وزن هنگام تولد بر روی چاقی کودکان پیش‌دبستانی به‌عنوان یک عامل پیش‌بینی کننده می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی ، ۵۵۴ کودک ۶-۴ ساله مناطق روستایی شهر رشت با استفاده از روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای تصادفی انتخاب شدند. داده‌های موردنیاز از بدو تولد تاکنون از پرونده‌های بهداشتی و مصاحبه با والدین جمع‌آوری گردید. وزن وقد فعلی کودک نیز اندازه‌گیری شد.کودکانی که در صدک بین ۹۵- ۸۵ وزن برای قد استاندارد قرار داشتند به‌عنوان کودکان دچار افزایش وزن وآنهائی که بالای صدک ۹۵ بودند به‌عنوان کودکان چاق شناخته شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS Ver ۱۶ مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند و از آمار توصیفی و آزمون استفاده شد.

نتایج: از کل کودکان تحت مطالعه ۲۵۶ نفر (۲/۴۶ %) پسر بودند. ۳۷ نفر(۷/۶ %) دچار افزایش وزن و ۳۶ نفر (۵/۶ %) چاق بوده، ۴۲نفر (۲/۷ %) با وزن پائین هنگام تولد و ۲۸ نفر(۵%) با وزن بالای هنگام تولد بودند. ارتباط مثبتی بین وزن هنگام تولد با وزن گیری در بقیه دوره‌های عمر دیده شد اما اختلافی بین میزان چاقی و افزایش وزن کودک در حال حاضر بر اساس وزن هنگام تولد بالا یا پائین دیده نشد.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که وزن هنگام تولد عامل پیش‌بینی کننده چاقی و افزایش وزن در دوره کودکی نبوده و عوامل محیطی تأثیر بیشتری دارند که باید مدنظر قرار گیرند.



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه دانشگاه علوم پزشکی البرز می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Alborz University Medical Journal

Designed & Developed by : Yektaweb