ندا حق جویان، زهرا قائم مقامی،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( تابستان ۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: هایپرگلیسمی یکی از عوامل مهم در پروگنوز ضعیف در بیماران دیابتی می باشد. پیشرفت آترواسکلروزیس خود علت اصلی بسیاری از اعمال جراحی قلبی است و بیماران دیابتی بعد از عمل قلب دچار عوارض زیادی مثل عفونت و عدم کنترل قند خون و اختلال هوشیاری واختلال همودینامیک و اینتوبه ماندن طولانی پس از عمل،اختلالات یونی مثل پتاسیم و اختلالات ریتم قلبی می شوند. این مطالعه با هدف بررسی کنترل قند خون و عوارض آن با دو روش تزریق زیر جلدی و انفوزیون در بخش مراقبت ویژه مرکز قلب و عروق شهید رجایی صورت گرفته است.
روش ها: مطالعه حاضر به روش کارآزمایی بالینی نیمه تجربی، بر روی ۲۰۰ بیمار مبتلا به دیابت که تحت جراحی پیوند عروق کرونر قرار گرفتند انجام شد و نمونه گیری به روش در دسترس (آسان) بود. بیماران دیابتی به صورت تصادفی در دو گروه انفوزیون انسولین و تزریق زیر جلدی انسولین قرار گرفتند و با استفاده از دو پروتکل تزریق زیر جلدی انسولین و انفوزیون انسولین مرکز قلب و عروق شهید رجایی از زمان ورود به بخش مراقبت ویژه تا ۲۴ ساعت بعد از عمل از نظر میزان قند خون، تغییرات پتاسیم(هایپو کالمی)، اختلال اسید و باز (میزان بی ای )خون شریانی، مدت اتصال به دستگاه ونتیلاتور و مدت اقامت در بخش ویژه در دو گروه کنترل قند خون با روش زیر جلدی و انفوزیون بعد از عمل مورد مقایسه قرار گرفتند.
نتایج: درمقایسه میانگین قند خون تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد و میانگین قند خون در هر دو روش به هم نزدیک بوده و با توجه به کنترل دقیق در هیچ بیماری افت قند ایجاد نشده است. از نظر میزان اقامت در بخش ویژه تفاوت معناداری در دو گروه مشاهده شد که میزان اقامت برای بیماران در گروه انفوزیون طولانی تر بود )۰۰۱/۰ pv=)و از نظر مدت اینتوبه ماندن بیماران پس از عمل جراحی تقاوت معناداری در دو گروه مشاهده شد که مدت اینتوبه در گروه انفوزیون کوتاه بوده است و از نظر مقایسه اختلال الکترولیتی هایپوکالمی تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده شد و میانگین پتاسیم در گروه انفوزیون کمتر بود. از نظر مقایسه اختلالات اسیدو باز تفاوت معناداری در دو گروه مشاهده شد و میانگین بی ای به عنوان متغیر اسیدو باز در گروه انفوزیون کمتر بود. )۰۰۴/۰ pv=)
نتیجه گیری: با توجه به اینکه کنترل قند خون در هر دو روش به طور موثر صورت گرفته است میتوان از هر دو روش برای کنترل قند خون بیماران دیابتی بعد از عمل جراحی قلب استفاده کرد ولی چون در روش انفوزیون ارتباط معنا داری بین هایپو کالمی ( ۰۰۱/۰ pv=)و اختلال اسیدوز و باز (بی ای )دیده شده توصیه میشود که پایش دقیق تر بیمارانی که با انفوزیون انسولین کنترل قند خون برای آن ها انجام شده است در بخش مراقبت های ویژه صورت گیرد و با توجه به اقامت طولانی تر بیماران در گروه انفوزیون نسبت به روش تزریق زیر جلدی ، سایر علل تاثیر گذار بر مدت اقامت بیماران دیابتی در بخش مراقبت های ویژه بررسی شود.
