مقدمه: به دلایل مختلف دانشجویان در دوره تحصیل در معرض فشار روانی و موقعیت‌هایی هستند که نیاز به راهنمایی دارند. برنامه‌های استاد مشاور در کمک به مدیریت این وضعیت موفق بوده است. این برنامه‌ها جزء وظایف اصلی دانشگاه است که گاه مورد کم توجهی قرار می‌گیرد و عملکرد آن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین عملکرد اساتید مشاور، در دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام شده است.

روش‌ها: در مطالعه مقطعی،  304 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی البرز به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند. پرسشنامه پژوهشگر ساخته پس از تایید روایی و پایایی آن، به کار گرفته شد. در تحلیل داده‌ها از آزمونهای تی مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه و کای اسکویر استفاده شد.

نتایج: میانگین نمره عملکرد اساتید مشاور53/78 با انحراف معیار 54/22 بود که در حد متوسط ارزیابی می‌شود. عملکرد اساتید مشاور در رشته‌های متفاوت دارای اختلاف معنا دار بود. بین میانگین نمره عملکرد بر حسب جنسیت اساتید، جنسیت دانشجو اختلاف معنادار دیده نشد. عملکرد اساتید مشاور هم جنس با دانشجو در مقایسه با موارد غیرهمجنس به صورت معنادار بالاتر بود(042/0p<). 6/52% از وجود برنامه استاد مشاور در دانشگاه، رضایت داشتند. گروههایی که تعداد دفعات مراجعه بیشتری داشتند، فراوانی رضایت از وجود برنامه استاد مشاور بالاتر(001/0p<) ولی میانگین نمره عملکرد اساتید مشاور پایین تر(001/0p< )بود.

نتیجه‌گیری: لازم است موانع اجرای مناسب برنامه استاد مشاور مشخص و برطرف گردد. تدابیر و مشوق‌های لازم برای اختصاص زمان کافی از سوی اساتید و نیز راهکارهای مشارکت بیشتر دانشجویان در انتخاب استاد راهنما، امکان هم جنس بودن استاد مشاور و دانشجو و استفاده از دانشجوی سال بالایی در کنار استاد مشاور باید در نظر گرفته شود. انجام بررسی عملکرد برنامه با ابزاری استاندارد و یکسان،  توسط وزارت بهداشت در دانشگاههای تابعه لازم است.