:: دوره 3، شماره 3 - ( 5-1393 ) ::
جلد 3 شماره 3 صفحات 140-133 برگشت به فهرست نسخه ها
شیوع ناگویی‌خلقی و رابطه آن با متغیرهای جمعیت شناختی در میان دانشجویان
محمود منصوری ، علیرضا مرادی ، جعفر حسنی ، آذر غفاری
کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی، کارشناس بهداشت روان، دانشگاه علوم پزشکی البرز،کرج، ایران ، mansouri.psychology@gmail.com
چکیده:   (5995 مشاهده)
زمینه و هدف: توانمندی هیجانی، روبرو شدن افراد با چالش‌های زندگی را آسان‌تر کرده و سطح سلامت روان آن‌ها را بهبود می‌بخشد. پژوهش حاضر باهدف تعیین شیوع ناگویی‌خلقی و ارتباط آن با متغیرهای جمعیت شناختی انجام گرفت. مواد و روش‌ها: نمونه مورد پژوهش شامل 571 دانشجوی (202 پسر و 369 دختر) 18 تا 25 سال مقطع کارشناسی دانشگاه خوارزمی تهران (پردیس کرج) بود که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای انتخاب و مقیاس ناگویی خلقی تورنتو (TAS-20) و پرسشنامه دست برتری ادینبورگ را تکمیل کردند. یافته‌های پژوهش به کمک شاخص‌های توصیفی، آزمون t نمونه‌های مستقل و آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: شیوع ناگویی خلقی 1/15درصد (پسرها 3/17 درصد، دخترها 8/13 درصد) بود. نتایج نشان داد که ناگویی خلقی با جنس مذکر، زبان و دست برتری رابطه دارد. در سه عامل مقیاس ناگویی خلقی تورنتو، پسران نمرات بالاتری در عامل تفکر معطوف به بیرون (externally oriented thinking) نسبت به دختران داشتند، اما تفاوت جنسیتی در عامل‌های مشکل در تشخیص احساس‌ها (difficulty in identifying feelings) و مشکل در توصیف احساس‌ها (difficulty in describing feelings) وجود نداشت. نتیجه‌گیری: بر اساس این نتایج جنسیت مذکر، دوزبانگی و راست‌دستی تعیین‌کننده‌های مهمی جهت ابتلا به ناگویی خلقی در میان دانشجویان است.
واژه‌های کلیدی: ناگویی‌خلقی، شیوع‌شناسی، متغیرهای جمعیت‌شناختی
متن کامل [PDF 291 kb]   (1696 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1393/10/23 | پذیرش: 1393/10/23 | انتشار: 1393/10/23



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 3، شماره 3 - ( 5-1393 ) برگشت به فهرست نسخه ها