:: دوره 9، شماره 3 - ( تابستان 1399 ) ::
جلد 9 شماره 3 صفحات 286-277 برگشت به فهرست نسخه ها
رابطه رفتارهای خودمراقبتی با شدت بیماری دیابت نوع دو: نقش تعدیل کننده راهبردهای تنظیم شناختی هیجان
سمیه رامش ، زهرا ساکنی ، مونا قاضیان
دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی سلامت، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، Ramesh_somayeh@ut.ac.ir
چکیده:   (2458 مشاهده)
مقدمه: دیابت یکی از شایع­ترین بیماری­های مزمن بوده و خودمراقبتی و هیجانات در کنترل بیماری نقش مهمی دارند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش تعدیل کننده راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین رفتارهای خودمراقبتی و شدت بیماری دیابت بود.
روش­­­: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی است. جامعه آماری شامل بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی تهران بود که به روش نمونه­گیری هدفمند و با در نظر گرفتن معیارهای ورود، تعداد 108 بیمار (57 زن، 51 مرد) انتخاب شدند و در این پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگان در پژوهش، پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) و مقیاس خلاصه فعالیت­های خودمراقبتی بیماران دیابتی (SDSCA) را تکمیل کردند.
یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که میزان شدت بیماری با رفتارهای خودمراقبتی رابطه منفی و با راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجانی رابطه مثبت معنادار دارد (01/0P<). نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نیز حاکی از نقش تعدیل کننده راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین رفتارهای خودمراقبتی و میزان شدت بیماری دیابت نوع دو بود.
نتیجه گیری: براساس نتایج حاصل، شدت بیماری دیابت از طریق ارتقای خودمراقبتی و راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان قابل کنترل است و در زمینه طراحی مداخلات درمانی و پیشگیری بیماری دیابت می‌توان این موارد را نیز درنظر گرفت.
واژه‌های کلیدی: خودمراقبتی، هیجان، دیابت
متن کامل [PDF 246 kb]   (1050 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1399/3/20 | پذیرش: 1399/3/20 | انتشار: 1399/3/20



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 9، شماره 3 - ( تابستان 1399 ) برگشت به فهرست نسخه ها