دوره 8، شماره 4 - ( 9-1398 )                   جلد 8 شماره 4 صفحات 376-365 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
2- استادیار، گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
3- مسئول فنی بخش میکروب‌شناسی، آزمایشگاه دامپزشکی آتیه البرز ، alm3370@gmail.com
چکیده:   (3168 مشاهده)
زمینه و اهداف: باکتری اشریشیاکلی جزء میکروفلور طبیعی روده انسان و تمامی حیوانات خونگرم است. ورم پستان که توسط عوامل مختلف بیماریزا ایجاد می­گردد. از عوامل مهم ایجاد ورم پستان (Mastitis) در دام، باکتری E.coli بوده وتحت عنوان ورم پستان­های محیطی شناخته می­شود. این مطالعه با هدف جداسازی ژن‌های مقاومت سولفونامیدی، اینتگرون و تتراسایکلین در اشریشیاکلی جدا شده از ورم پستان با علائم بالینی به روش Multiplex PCR انجام گرفته است.
مواد و روش­کار: تعداد 50 ایزوله شیر دارای علائم ورم پستان از دامداریهای غرب استان تهران جمع‌آوری شد. آزمون­های مختلف بیوشیمیایی و میکروبی انجام و آزمون حساسیت آنتی­بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن طبق دستورالعمل 2016 CLSI و E-test با آنتی بیوتیک­هایی از گروه­های مختلف انجام گردید.پس ازجداسازی باکتری واستخراج DNA ، حضور ژن‌های موردمطالعه به­روش Multiplex PCR بررسی شد.
یافته‌ها: براساس یافته‌های این پژوهش از مجموع 50 نمونه، 1نمونه (2%) دارای ژن Sul2 و 32 نمونه (64%) واجد ژن tetA و 11 نمونه (36%) ژن tetC بود. همچنین ژن Int در 1نمونه معادل 2% از نمونه­ها شناسایی و بیشترین مقاومت آنتی­بیوتیک به آنتی­بیوتیک سولتریم و کوتریموکسازول به ترتیب 68 % و50 % و بیشترین حساسیت به تتراسایکلین 96 % گزارش شد.
بحث: مقایسه این مطالعه با سایر تحقیقات صورت گرفته نشان داد که ژن مقاومت در اشریشیاکلی‌های جدا شده از ورم پستان زیاد است. اختلاف نتایج بدست آمده از روش Multiplex PCR در این مطالعه با نتایج مطالعات سایر محققان در نقاط مختلف دنیا ممکن است به علت منبع نمونه وتفاوت­ در مناطق جغرافیایی باشد، درمطالعات سایرمحققین بیشترموارد برروی نمونه­های مبتلا به اسهال بررسی شده است.
متن کامل [PDF 377 kb]   (1791 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/9/26 | پذیرش: 1398/9/26 | انتشار: 1398/9/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.