دوره 8، شماره 4 - ( 9-1398 )
جلد 8 شماره 4 صفحات 342-333 |
برگشت به فهرست نسخه ها
احمد عاشوری1 
، زهرا فدایی2 ، فاطمه جعفری3 ، فریبا قلعه‌نوی4 ، محمد درهرج*5 
، علی قائدنیای جهرمی6
، زهرا فدایی2 ، فاطمه جعفری3 ، فریبا قلعه‌نوی4 ، محمد درهرج*5 ، علی قائدنیای جهرمی6
1- گروه روانشناسی بالینی، دانشکدۀ علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران
2- سازمان آموزش و پرورش، منطقۀ 16، تهران
3- گروه روان شناسی بالینی، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، تهران
4- گروه روانشناسی تربیتی، دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد
5- گروه مطالعات اعتیاد، دانشکدۀ علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران ،Darharaj.M@iums.ac.ir
6- گروه روانشناسی بالینی، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
2- سازمان آموزش و پرورش، منطقۀ 16، تهران
3- گروه روان شناسی بالینی، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، تهران
4- گروه روانشناسی تربیتی، دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد
5- گروه مطالعات اعتیاد، دانشکدۀ علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران ،
6- گروه روانشناسی بالینی، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
چکیده: (3679 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ سطوح اضطراب و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به افسردگی شدید و خفیف انجام گرفت.
مواد و روشها: در قالب یک طرح علّی- مقایسهای، 271 بیمار مبتلا به اختلال افسردگی اساسی به روش نمونهگیری در دسترس و با انجام مصاحبۀ بالینی ساختاریافته انتخاب شده و به مقیاس چندبعدی جدید ارزیابی افسردگی، پرسشنامۀ کیفیت زندگی و پرسشنامۀ اضطراب بک پاسخ دادند. در مرحلۀ دوم، 92 نفر از بیمارانی که نمرۀ آنها در مقیاس چندبعدی جدید ارزیابی افسردگی، دو انحراف استاندارد بالاتر یا پایینتر از میانگین بود به عنوان افراد مبتلا به افسردگی شدید (40 نفر) و خفیف (52 نفر) انتخاب شدند و تحلیلهای نهایی بر روی آنها انجام گرفت.
یافتهها: نتایج تحلیلها حاکی از تفاوت معنادار بین دو گروه در میزان اضطراب و کیفیت زندگی بود، بهطوری که بیماران مبتلا به افسردگی شدید در مقایسه با بیماران مبتلا به افسردگی خفیف، میزان بیشتری از اضطراب (74/16 = F) و سطح پایین‌تری از کیفیت زندگی را در هر دو بعد جسمی (01/15 = F) و روانی (96/20 = F) تجربه میکردند.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج این مطالعه، در درمان افسردگی، پرداختن به مشکلات اضطرابی و کمک به بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به افسردگی شدید بسیار حائز اهمیت است.
مواد و روشها: در قالب یک طرح علّی- مقایسهای، 271 بیمار مبتلا به اختلال افسردگی اساسی به روش نمونهگیری در دسترس و با انجام مصاحبۀ بالینی ساختاریافته انتخاب شده و به مقیاس چندبعدی جدید ارزیابی افسردگی، پرسشنامۀ کیفیت زندگی و پرسشنامۀ اضطراب بک پاسخ دادند. در مرحلۀ دوم، 92 نفر از بیمارانی که نمرۀ آنها در مقیاس چندبعدی جدید ارزیابی افسردگی، دو انحراف استاندارد بالاتر یا پایینتر از میانگین بود به عنوان افراد مبتلا به افسردگی شدید (40 نفر) و خفیف (52 نفر) انتخاب شدند و تحلیلهای نهایی بر روی آنها انجام گرفت.
یافتهها: نتایج تحلیلها حاکی از تفاوت معنادار بین دو گروه در میزان اضطراب و کیفیت زندگی بود، بهطوری که بیماران مبتلا به افسردگی شدید در مقایسه با بیماران مبتلا به افسردگی خفیف، میزان بیشتری از اضطراب (74/16 = F) و سطح پایین‌تری از کیفیت زندگی را در هر دو بعد جسمی (01/15 = F) و روانی (96/20 = F) تجربه میکردند.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج این مطالعه، در درمان افسردگی، پرداختن به مشکلات اضطرابی و کمک به بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به افسردگی شدید بسیار حائز اهمیت است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |