:: دوره 8، شماره 4 - ( 9-1398 ) ::
جلد 8 شماره 4 صفحات 354-343 برگشت به فهرست نسخه ها
مطالعه اثر حفاظتی ان- استیل سیستئین بر بافت بیضه و سلول‌های رده اسپرماتوژنز در موش‌های صحرایی بالغ دیابتی شده با استرپتوزوسین
مریم حسن‌زاده مقدم ، مهرداد شریعتی ، سیروس نعیمی ، محمدامین عدالت‌منش
گروه زیست شناسی، واحد کازرون، دانشگاه آزاد اسلامی،کازرون، ایران ، mehrdadshariati @hotmail.com
چکیده:   (2885 مشاهده)
زمینه و هدف: دیابت با ایجاد استرس اکسیداتیو بیضه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هدف از مطالعه حاضر مطالعه اثرات حفاظتی ان- استیل سیستئین بر تعداد سلول‌های رده اسپرماتوژنز در موش‌های صحرایی دیابتی است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی 42 موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به 7 گروه 6 تایی تقسیم شدند. این پژوهش در مدت دو دوره 5 و 28 روزه انجام شد. به این ترتیب که در دوره اول گروه شاهد مثبت وگروه‌های تجربی، 1 میلی لیتر استرپتوزوسین محلول در آب مقطر با دوز mg/kg 50 به مدت 5 روز بصورت درون صفاقی دریافت کردند. در پایان روز ششم میزان قند خون موش‌های صحرایی به mg /dl 200 رسید. در دوره دوم موش‌های صحرایی گروه کنترل بدون داشتن هیچ گونه تزریقی، گروه شم با تزریق درون صفاقی آب مقطر، گروه شاهد مثبت بدون تزریق، گروه شاهد منفی: دوز mg/kg 200 ان- استیل سیستئین بصورت درون صفاقی به مدت 28 روز دریافت کردند. گروه‌های تجربی3و2و1 که شامل موش‌های صحرایی دیابتی بودندکه به ترتیب دوز هایmg/kg 100، 200و 400 ان- استیل سیستئین بصورت درون صفاقی به مدت 28 روز دریافت کردند. درپایان دوره آزمایش موش‌های صحرایی تحت بی هوشی با اتر قرار گرفتند. وزن بدن تمام حیوانات اندازه گیری شد و بیضه نیز خارج گشته و پس از تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی به روش هماتوکسیلین-ائوزین مورد بررسی قرار گرفتند.
 نتایج: میانگین وزن بدن، اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت، اسپرماتید و لیدیگ در گروه شاهد مثبت نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری را نشان داد. میانگین تعداد سلول های اسپرماتوگونی و لیدیگ در تمام گروه‌های تجربی نسبت به گروه شاهد مثبت افزایش معنی‌داری نشان داد. میانگین تعداد سلولهای اسپرماتید در گروه‌های تجربی3و2 نسبت به گروه شاهد مثبت افزایش معنی‌داری نشان داد. میانگین تعداد سلولهای اسپرماتوسیت در گروه‌های تجربی3 نسبت به گروه شاهد مثبت افزایش معنی‌داری نشان داد (05/0 P ). دیابت همچنین منجر به تغییرات آسیب شناختی در لوله‌های سمینیفر در موش‌های صحرایی دیابتی گردید. این درحالی است که مقادیر مختلف ان- استیل سیستئین این را در گروه‌های تجربی بهبود بخشیدند.
نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که ان- استیل سیستئین از بیضه‌ها در مقابل دیابت محافظت کرده و فرآیند اسپرماتوژنز را در دیابت القاشده توسط استرپتوزوسین بهبود می بخشد.
واژه‌های کلیدی: دیابت، اسپرماتوژنز، ان- استیل سیستئین، استرپتوزوسین، بیضه، موش‌های صحرایی
متن کامل [PDF 580 kb]   (1377 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/9/26 | پذیرش: 1398/9/26 | انتشار: 1398/9/26



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 8، شماره 4 - ( 9-1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها