|
مقایسه کارایی پر خام و پر اصلاح شده شترمرغ با پراکسید هیدروژن در حذف فنل از محلول‌های آبی
|
محمد نوری‌سپهر   ، احمدرضا یزدانبخش ، هستی دارائی |
| گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی البرز، ایران ، hasti.daraei@yahoo.com |
|
|
چکیده: (10373 مشاهده) |
| زمینه و هدف: حذف فنل توسط جاذب‌های زیستی در طی سال‌های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه پتانسیل پر شترمرغ به‌عنوان یک جاذب جدید برای جذب فنل از محلول‌های آبی مورد ارزیابی قرار گرفت. روش بررسی: در این تحقیق امکانپذیری کارایی پرشترمرغ و پراصلاح شده با H2O2 در مقیاس آزمایشگاهی و با محلول‌های سنتزی mg/L 1 تا 50 فنل مورد مطالعه قرار گرفت وتأثیر عوامل موثر در این فرآیند شامل pH ، غلظت جاذب، زمان تماس و دما بررسی گردید. سپس داده‌های جذب توسط ایزوترم‌های فروندلیخ و لانگمیر مورد بررسی قرار گرفتند و از نرم افزار Excel برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج بدست آمده مشخص ساخت با افزایش مقدار جاذب از g2/0 تا g7/0 میزان جذب افزایش می‌یابد. جذب فنل با افزایش مقدار pH محلول کاهش می‌یابد. همچنین این نتیجه بدست آمد که افزایش زمان تماس تأثیر ویژه ای در میزان جذب از محلول دارد (83%برای پرخام و 73% برای پراصلاح شده). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد کارایی فرآیند جذب با پر خام بیشتر از جذب با پراصلاح شده می‌باشد. همچنین نتایج نشان داد که پر شترمرغ، به‌عنوان یک ماده ارزان و یک ماده زائد جامد از کشتارگاه‌ها، می‌تواند به‌عنوان یک جاذب زیستی برای حذف فنل به‌کار رود. |
|
| واژه‌های کلیدی: فنل، جاذب زیستی، ایزوترم، پر شترمرغ، اصلاح شیمیایی |
|
|
متن کامل [PDF 363 kb]
(2334 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1391/6/4 | پذیرش: 1396/6/1 | انتشار: 1396/6/1
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
